حضرت محمد (ص) قبل از پيامبري پيرو چه آييني بود؟
اين مساله به شدت مورد اختلاف است. مرحوم علامه مجلسي در بحارالانوار جلد 18 صفحه 271 تا 281 در اين باره بحث كرده است. حضرت آيت الله العظمي سبحاني نيز در كتاب فروغ ابديت جلد 1 صفحه 210 به بعد بحث كرده است. قرائني و شواهدي وجود دارد كه ايشان پيش از اين كه در چهل سالگي به رسالت برسد، نبي بوده است. فرق بين رسول و نبي اين است كه نبي كه از ماده نبأ به معناي خبر است كسي است كه از طرف خدا به او خبر مي رسد و رسول كسي است كه علاوه بر اين كه خبر به او مي رسد مامور ابلاغ آن به ديگران نيز هست.
تكاليف شخصي حضرت، از طرف خداوند به ايشان ابلاغ مي شده است و مطابق آن عمل مي كرده است. يك شاهد اين مطلب، بيان امام علي (ع) در خطبه 192 است كه مي فرمايد: «و لقد قرن الله به من لدن ان كان فطيما اعظم ملك من ملائكته يسلك بن طريق المكارم و محاسن اخلاق العالم ليله و نهارا.» يعني از وقتي كه از شير باز گرفته شد خداوند متعال بالاترين و عالي مقام ترين فرشته را شب و روز ملازم او كرد و رفتار و اخلاق خوب را به او القاء مي كرد.
از امام باقر (ع) همين مضمون نقل شده است: از وقتي كه حضرت محمد (ص) از شير باز گرفته شد خداوند فرشته بزرگي را همراه او كرد تا او را به نيكي ها و اخلاق پسنديده راهنمايي كند و از بدي ها و اخلاق ناپسند بازدارد. همان فرشته بود كه در جواني و پيش از آن كه به رسالت برسد او را صدا مي كرد و مي گفت السلام عليك يا محمد رسول الله. و او گمان مي كرد صدا از سنگ و زمين است و هر چقدر دقت مي كرد چيزي نمي ديد. بنابراين حضرت در آن دوران زير نظر مستقيم الهي بود تا آن كه در چهل سالگي فرشته نازل شد و به رسالت رسيد.
بنده اين مطالب را در كتاب تاريخ اسلام در فصل اول بحث كرده ام.
