سلام وقت بخیر...نحوه ی به شهادت رسیدن حضرت فاطمه آن هم هنگامی که شیر خدا (کسی که در جنگ های جمل و نهروان و صفین زمین رو از خون دشمنان سیراب کرد) در منزل بودند و هیچ عکس العملی نشان ندادن تا حضرت زهرا (س) به مدت زیادی پشت در به گفتگو بپردازند ،کتک بخورند و سقط فرزند کنند... این اتفاق زمانی که مولای علی در منزل تشریف داشتند با عقل سلیم سازگار نیست...لطفا توضیح دهید.ممنونم

با سلام و عرض تبریک سال نو و آرزوي سال پرخیر و برکت برای شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
در اينكه امام علي (ع) شجاع و باغيرت ترين انسان مي باشد ترديدي نيست، اما با اين حال حضرت نمي تواند از همسرش دفاع كند. عدم دفاع امام يا بدان جهت بوده است كه قدرت دفاع را نداشت و يا در اين امر مصلحتي بوده است، و الا چگونه امكان دارد انساني مانند امام علي(ع) در برابر ظلم به همسرش سكوت كند؟ متون تاريخي نشان از آن دارد كه حضرت قدرت دفاع نداشت، چون حكومت به گونه اي با امام بر خورد كرد كه وي توان دفاع از خود و همسر خويش را از دست داد. ابن قتيبه دينوري مي نويسد: هنگامي كه عمر به منزل علي آمد گفت قسم به خدايي كه جان عمر در دست او است يا بايد خانه را ترك كنيد يا اينكه آن را آتش زده ومي سوزانيم(1) در تاريخ طبري نيز آمده است: اتي عمر بن خطاب منزل علي فقال: لاحرقن عليكم اولتخرجن الي البيعه (2) جهت آگاهي بيشتر قسمتي از كتاب فروغ ولايت، آيت الله جعفر سبحاني را مي آوريم:
بعد از شكل گيري سقيفه، عمر به همراه برخي افراد ديگر به دستور ابابكر به خانه علي(ع) هجوم بردند تا از حضرت و تعداد كمي كه متحصن شده بودند، بيعت بگيرند مأموران خليفه خطاب به متحصّنان گفتند: هرچه زودتر خانه را ترك كنند، ولي آنان از خانه بيرون نيامدند. در اين هنگام مأمور خليفه هيزم خواست تا خانه را بسوزاند ابن عبد ربه اندلسي مي نويسد: "خليفه به عمر مأموريت داد كه متحصنان را از خانه بيرون كند و اگر مقاومت كردند، با آنان بجنگد. از اين رو، عمر آتشي آورد كه خانه را بسوزاند. در اين موقع با فاطمه روبه برو شد. دخت پيامبر به او گفت: فرزند خطّاب، آمده اي خانه ما را به آتش بكشي؟! وي گفت: آري، مگر اينكه همچون ديگران با خليفه بيعت كنيد مأمور خليفه آتشي بر افروخت و پس فشاري به در آورد و وارد خانه شد، ولي با مقاومت فاطمه رو به رو گرديد. برخي از مورخان شيعي نوشته اند كه متأسفانه عوامل حكومت با وضع دلخراش و دردناك حضرت علي(ع) را به مسجد بردند، كه چهل سال بعد، معاويه آن را به صورت طعن و انتقاد نقل مي كند معاويه خطاب به علي(ع) گفت: تا آن جا كه دستگاه خلافت تو را مهار كرده و همچون شتر سركش براي بيعت به طرف مسجد كشاندند (3)، يعني اينكه نه تنها در مورد فاطمه(س)، بلكه نسبت به خودش هم قدرت دفاع از حضرت سلب شده بود.
اين مسئله را در پاسخ حضرت علي(ع) به فاطمه (س) در همين موضوع ظلم به فاطمه (س) مطرح شده است. حضرت زهرا(س) بعد از بيان خطبه- در مسجد نبي(ص)- خطاب به علي(ع) عرض نمود: اي فرزند ابي طالب!آيا مانند كودكي كه در جنين است،پرده پوشيده اي و در خانه نشسته اي، مانند كسي كه به او تهمت زده شده است؟! شاه پرهاي بازها را در هم مي شكستي، اما اكنون از پر و بال هاي مرغان ناتوان فرو مانده اي! اينك فرزند ابي قحافه... آشكارا با من دشمني مي ورزد و به سختي در سخن به من ميتازد؟! (4) علي(ع) در جواب فرمود: "... غم و اندوهت را فرو نشان اي دختر برگزيده عالميان و يادگار پيامبر آخر الزمان!من كه در دينم هرگز سستي نورزيدم و از حدّ توانم دور نشده ام... آن چه را كه براي شما (در آخرت) مهيا و آماده شده، برتر از آن است كه از دست شما گرفتند. بنابراين مسأله را به خدا واگذاريد.(5) يعني علي (ع) با اين بيان اعلام نمود كه اهانت به همسر، سخت وي را رنج مي دهد، اما چه كند كه توان دفاع از آن با نو را ندارد. چراكه دفاع از همسر ومقابله با ظالم مستلزم ريختن خون گروهي از صحابه و افرادي بود كه در انظار مردم به عنوان بستگان رسول خدا دانسته شده و درگيري بين دختر و داماد رسول خدا ازطرفي و ياران و پدر زنان پيامبر(ص) موجب خرسندي منافقان و مشركان گشته و تزلزل پايه هاي حكومت اسلامي كه پس از رحلت رسول خدا چالشهاي متعددي را پيش رو داشت مي شد.
و معلوم نيست كه حضرت فاطمه (س) چه مدت به گفتگو پرداخته و علي (ع) كي از جريان حمله به خانه آگاه شده ، تاريخ در جزئيات گويا نيست. اصل حمله به خانه وصدمه ديدن ان حضرت روشن است. ولي جزئيات آن دقيقا روشن نيست ونمي توان زود قضاوت كرد و نتيجه گرفت.
در اين خصوص به كتاب رنج هاي حضرت زهرا، سيد جعفر مرتضي و يورش به خانه وحي، نوشته آيه الله جعفر سبحاني مراجعه نماييد.
پي نوشت ها:
1. ابن قتيبه، الامامه والسياسه، بيروت، دار الكتب العلميه، 1418، چاپ اول، ص16.
2. طبري، تاريخ طبري، مصر، قاهره، مطبعه الاستقامه بالقاهره، 1358، ج2، ص443.
3. جعفر سبحاني، فروغ ولايت، قم، انتشارات صحيفه، 1368، ص181 به بعد (با تلخيص)
4. عزالدين حسيني زنجاني، شرح خطبه حضرت زهرا(س)، قم ،موسسه بوستان كتاب- وابسته دفتر تبليغات اسلامي- ج 2، ص611-612.
5. همان.
موفق باشید.