با سلام جوانی هستم 30 ساله مدرک دیپلم مرجع تقلیدم ایت الله بهجت ومتاهل هستم در پی یک غفلت با یکی از همکارام که خانم بود کاری اشتباه کردم از قبیل بوسیدن لب و ودست زدن به قسمت سینه دست زدن به قسمت پایین وبغل کردن وی وبعد از اینکا احساس پشیمونی زیاد کردم توبه کردم اکنون میخواهم بدونم گناهم بخشیده شده یا نه واز طرف دیگر عذاب وجدان واسه خاطر همسرم شدم با توجه به قولها وقسمهایی که اول ازدواجم داده ام وچندبار میخاستم به ایشان بگویم ولی نتوانستم ایا اینکار صلاحیت دارد واینکه گناهم بخشیده شده است با تشکر

پرسشگر گرامي با سلام و تشکر به خاطر ارتباط تان با اين مرکز
هر گونه رابطه و ارتباط بدنی با نامحرم که خارج از حد شرعی باشد، جایز نیست .
کسی که مرتکب این اعمال شده (ارتباط با نامحرم خارج از حد شرعی، اعم از دست زدن،لمس کردن و ...) باید توبه کند و در درگاه الهی از کرده خود ابراز پشیمانی کند و از خدا طلب آمرزش کند.
رسول اکرم فرمود :
«هر مرضی،دارویی دارد . داروی گناهان، استغفار و طلب عفو و آمرزش از خدا است». (1)
البته اگر توبه واقعی نماید و از صمیم قلب پشیمان بوده و قصد انجام دوباره آن را نداشته باشد.
زیرا حقیقت ‌توبه،‌پشیمانی قلبی است. پشیمانی در عمل خود را نشان ‌‏دهد که مهم‌ترین نُمود آن انجام واجبات و تدارک و قضای آن چه عمل نشده و ترک محرّمات است . با همین مقدار توبه تحقق پیدا می‌‏کند.
انسان بعد از توبه مورد عنایت خدا قرار می گیرد . حتی خدا وعده داده است که گناهان شخص توبه کار را نه تنها از ذهن کسانی که شاهد گناه او بوده اند ، پاک می کنم ، بلکه از یاد ملائکه مقرب هم می زدایم.
خداوند در قرآن می فرماید:
«قل یا عبادی الّذین اسرفوا علی انفسهم لا تقنطوا من رحمة الله أنّ الله یغفر الذنوب جمیعاً، إنّه هوالغفور الرّحیم؛ (2)
بگو: ای بندگان من که (با گناه کردن) بر خود ظلم و ستم روا داشتید، از رحمت خداوند مأیوس و نا امید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد » . در آیه ای دیگر می فرماید : « توبوا الی الله جمیعاً ؛ (3) هر گناهکاری دعوت به توبه شده‏ است».
توبة از هر گناهی دو رکن اساسی دارد:
1- پشیمانی از گناه.
2- عزم بر ترک آن. امام علی(ع) می فرماید : "توبه به دل پشیمان شدن و به زبان آمرزش خواستن و به اندام ترک نمودن است".(4) بر این اساس می توان گفت :
حقیقت توبه، پشیمانی از گناه و قصد و عزم جدی برای ترک آن است.اگر کسی به این حالت دست یافت ، حقیقت توبه در او محقق شده است. توبه هر گاه حقیقى و واقعى باشد و از اعماق جان برخیزد ، واقعاً از گناهى که مرتکب شده ،احساس خجلت و ندامت کند و خود را در پیشگاه خدا شرمنده ببیند و در صدد کسب رضاى حق تعالى باشد, مقبول درگاه احدیت واقع شده و آثار و برکاتش نمایان مى گردد. هر چند گناه بزرگ یا بسیار باشد.
چه زیبا سروده :
غرق گنه ناامید مشو ز دربار ما که عفو کردن بود در همه دم کار ما

بنابراین اگر از گناهی که انجام داده اید پشیمان بوده و قصد تکرار آن را نداشته اید و ندارید، امیدوار باشید که آمرزیده شده اید.زیرا بعد از توبه هیچ حالت انتظاری برای قبول توبه نیست.
نکته دیگر اینکه :
از بیان این مطلب برای دیگران حتی همسرتان جدا بپرهیزید و سعی کنید حتی آن را در ذهن خودتان نیز مرور نکنید.
نیز مراقب باشید، با توجه به اینکه این عمل زشت را در محل کارتان انجام داده اید، بار دیگر در دام شیطان نیفتید.

پی نوشت ها:

1. محمد محمدي ري‌شهري، ميزان الحكمه، دار الحديث، 1416 ه.ق، ج 2، ص 997، ماده "ذنب"،
2.زمر(39) آیة 53.
3. نور (24) آیه 31.
4. ميزان الحكمه، ج 2، ص 997، ماده "ذنب"،