با سلام مجدد و تشکر از راهنمایی تان،سوال قبلیم در مورد غیبت را کاملتر می پرسم در چند مرحله:
1-وقتی عیبهای فردی را می شنویم که فقط اسمش را میدانیم مثلا دوست هم اتاقیمان یا اعضای خانواده اش به اسم فلان و هر بار می گوید مثلا فلانی این کار رو میکند آیا در این مرحله غیبت محسوب می شود؟
2-آیا وقتی کسی را به اسم و عکس می شناسیم شنیدن عیبش غیبت است و اگر مرحله قبل غیبت محسوب نمی شود نباید عکسش را ببینیم؟
3-اگر عیب کسی را به صورت مرحله اول شنیده باشیم و بعدها با او دوست شویم باید به او بگوییم؟
با تشکر از وقتی که می گذارید

با سلام و تشکر به خاطر ارتباط تان با این مرکز.
1- اگر کسی را از طریق اسم بشناسید ،هر چند خودش را ندیده باشید، غیبت او حرام است . به نظر آیت الله مکارم، همین مقدار شناخت در حرمت غیبت او کفایت می کند.(1)
2- در هر دو صورت غیبت حساب می شود و گفتن غیبت و گوش دادن به غیبت او جایز نیست.(2)
3- اگر هیچ آشنائی از طریق اسم یا عکس نداشته و غیبت او را شنیده اید و بعدها او را ببینید، طلب بخشش لازم نیست. اما اگر قبلا از طریق عکس یا اسم او را می شناختید و به غیبت او گوش داده اید، اگر ممكن است از او گرچه به صورت سربسته حلّيت بطلبید. اگر اين كار مفسده‏اى دارد ، آن قدر كار خوب براى او انجام دهید كه راضى شود. در برابر خداوند هم توبه کنید.(3)
پی نوشت ها:
1.سؤال تلفنی(7840001-0251) از دفتر آیت الله مکارم شیرازی،
2. همان،
3. آیت الله مکارم، پيام امام اميرالمؤمنين عليه‏السلام، ج‏5، ص 562.