با عرض سلام
در سایتهای مختلف در مورد فترت در قرآن جستجو کردم.اما همه آنها به طور جزیی به این مساله پرداخته اند.لطفا در مورد خود لغت فترت ، اینکه چیست ؟ در قرآن به چه منظوریست ؟ و ... توضیح بفرمایید.
با تشکر
پرسشگر گرامی با سلام و سپاس از ارتباطتان با این مرکز
منظور شما معلوم نیست؛ زیرا ما یک واژه "فطرت" داریم که آیه زیر بدان اشاره دارد:
«فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنيفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها؛(1)پس روى خود را متوجّه آيين خالص پروردگار كن! اين فطرتى است كه خداوند، انسانها را بر آن آفريده است.»
منظور از فطرت در این آیه، خلقت خاصی است که خدا در خلقت و آفرینش انسان به کار گرفته که به گونه ای است که در ذات و درون خود هم خداجو و حق جو است و هم خدا شناس .
یکی دیگر: واژه "فترت" است؛ یعنی فاصله ای که بین بعثت حضرت عیسی و حضرت پیامبر بوده و در این مدت پیامبری مبعوث نشده است و آیه زیر بدان اشاره دارد:
«يا أَهْلَ الْكِتابِ قَدْ جاءَكُمْ رَسُولُنا يُبَيِّنُ لَكُمْ عَلى فَتْرَةٍ مِنَ الرُّسُل؛(2) اى اهل كتاب! رسول ما، پس از فاصله و فترتى ميان پيامبران، به سوى شما آمد.».
در مورد فطرت به معنای اول، هم کتاب نوشته شده از جمله کتاب "فطرت" از شهید مطهری و هم در کتب عقاید و تفسیر بحث زیاد دارد که می توانید مراجعه کنید. و در مورد فترت به معناي دوم هم مي توانيد به تفاسيري مانند الميزان و نمونه و مجمع البيان و ..ذيل آيه 19 مائده، مراجعه بفرمائيد!
پی نوشت ها:
1. روم(30)،30.
2. مائده(5)،آیه19.