باسلام باتشکرازشماوهمکاران گزامی تان .من وقتی که به دستشویی می روم استرس دارم که مثلانعوذباله مثلاائمه درحالی که درحال اجابت مزاج هستم داخل نجاست هانزودوهمیشه استرس بدی مثلاوقتی که ازحمام می آیم هستم که گناه نشودیانجس نشوم بالینکه می دانم که نجس نمی شوی ولی ازنظراین که گناه نشودناراحت می شوم وفکراین که خودم راانسان خیلی بدی می دانم به ذهنم می آید واین خیلی فشاربدی است بااین که مشاوره هم رفته ام ولی همیشه استرس دارم که درجمع یامیهمانی هااین فکربه ذهنم نیایدکه بازآن افرادراخیلی ازخودم بهترمی دانم وخودم راآدم بدی می دانم واعصابم به هم می ریزد.خواهش مندم کمکم کنید وجواب رابه ایمیلم ارسال کنید.خداوند اجرتان دهد
پرسشگر گرامی با سلام و سپاس از ارتباط تان با این مرکز.
سؤال شما تا حدودي ابهام دارد؛ با وجود اين، توجه شما را به نكات ذيل جلب مي‌نمايم:
1. همان‌طور كه مي‌دانيد، وسواس فكري، ريشه در اضطراب بالاي فرد دارد و براي درمان آن بايد به حل مشكل اضطراب فرد پرداخت. متاسفانه وسواس فكري يكي از پيچيده‌ترين اختلالات رواني مي‌باشد كه هر روان‌شناس و يا مشاوري از عهده درمان آن برنمي‌آيد.
پس براي ادامه درمان، بايد علاوه بر دارودرماني (با صلاح‌ديد روان‌پزشك) به يك روان‌شناس باليني با تجربه در زمينه درمان وسواس فكري هم مراجعه نماييد و صرف مراجعه به مشاوره بدون لحاظ تخصص مشاوره، دردي از شما دوا نمي‌كند. وسواس فكري، حداقل 20 جلسه، درمان حضوري مي‌طلبد و با 5 يا 10 جلسه نمي‌توان به درمان آن اميد داشت.
2. محتواهاي وسواس فكري بسيار متنوع است؛ ولي يكي از اين محتواها، محتواي مذهبي و يا توهين به مقدسات مي‌باشد. مشابه فكر شما درباره ائمه، در بسياري از مبتلايان به وسواس فكري هم مشاهده مي‌شود و نبايد شما تصور كنيد كه در اين زمينه يگانه هستيد؛ خوشبختانه از منظر شرع و آيات و روايات هيچ گناهي بر اين‌گونه افكار شرم‌آور مترتب نيست (چون گناه به امور اختیاری و نه جبری و غیر اختیاری تعلق می گیرد) و اگر فرد از ابتدا تا انتهاي عمرش به اين افكار دچار گردد، ذره‌ایي از ايمان يا قرب او نسبت به ائمه معصومين عليهم السلام كاسته نمي‌شود. شك نكنيد كه ائمه آگاه به همه امور هستند و سر سوزني به خاطر اين نوع افكار شما رنجيده خاطر نمي‌گردند و جايگاه شما در ميان ائمه با اين افكار يا بدون اين افكار تغييري نمي‌يابد. البته بديهي است كه وقتي فرد مؤمني مثل شما خواهر گرامي، به خاطر اين‌گونه افكار اذيت مي‌گردد، قطعا به خاطر آن، پاداشی در خور رحمت بي‌كران الهي دريافت خواهد كرد.
3. همه ما نيك مي‌دانيم كه هيچ انساني از جمله انبياء و اولياء خدا داراي دروازه‌بان فكري نمي‌باشند و همواره راه خطورات شيطاني بر ذهن ما باز است؛ وقتي خداوند با همه حكمتش به تعبيه يك دروازه‌بان فكري در ذهن ما نپرداخته است، چرا ما بندگان خدا به تلاش بيهوده و بي‌ثمر براي بازداري از اين‌گونه افكار شرم‌آور نماييم؟!
با این وصف، هر چه به جای بغرنج سازی افکار به ساده‌سازی و پیش پا افتاده سازی آن بپردازیم، این افکار کم تر به ذهن ما هجوم می‌آورد. افکار شرم آور باید مانند نسیم از توری ذهن ما به راحتی و با کم ترین اصطکاک، آمد و شد کنند؛ نباید مانند دیوار جلوی آن ها ایستاد.
تکنیک‌های حواسپرتی و ذهن‌گردانی، مانند: رفتن به سر یخچال در هنگام داغ شدن ذهن به این گونه مسائل یا نام بردن اشیای موجود در اتاق یا کشیدن کشی که از قبل بر مچ خود بسته‌اید و ...، می‌تواند به شما کمک کند.
باز تأکید می گردد: درمان اساسی این مسأله فقط از طریق مشاوره بالینی مقدور است.
