آیا نیت شرط قبولی اعمال است یا جواز قبولی آن

پرسشگر گرامي با سلام و سپاس از ارتباطتان با اين مرکز
نيت قربت در اعمال عبادي شرط صحت عبادت است، بدين معنا که اگر قصد قربت نشود، آن عمل باطل است ، مانند وضو و غسل و نماز . اگر کسي وضو بگيرد، ولي بدون قصد قربت ، وضويش باطل است . همچنين ساير اعمال عبادي ، ولي برخي اعمال بدون قصد قربت صحيح است مانند شستشوي لباس که اگر کسي لباشس را بدون قصد قربت بشويد، لباشس پاک و تميز مي شود.
البته عبادت خداوند تنها در نماز و روزه و انجام واجبات خلاصه نمي‌شود، بلکه عبادت معناي وسيعي دارد كه هم شامل بعضي امور واجب و تكاليف الهي مي‌شود و هم بعضي اموري را كه مستحب است، در بر مي‌گيرد..(1)
رعايت حق الله، حق النّاس و حق النفس عبادت است. كسب روزي حلال كه انجام وظيفه در مقابل خود و خانواده است، عبادت محسوب مي‌شود.
رسول گرامي اسلام(ص) فرمود: "نگاه به عالِم، نگاه به امام عادل، نگاه به پدر و مادر از روي مهرباني و رحمت، نگاه به برادر ديني كه در راه خدا دوستش بداري، عبادت است".(2)

پي‌نوشت‌ها:
1. فرهنگ لاروس، ص 1417.
2. بحارالانوار، ج 71، ص 73.