سلام- دختری را می شناسم که حدود 30 ساله است و خواستگار کم نداشته ولی تا کنون نتوانسته ازدواج کند و این سوال برایش پیش آمده که چه مشکلی دارد که کسی او را نمی پسندد.؟ به نظر من او دختری پاک و بی آلایش و خداشناس است و دوست ندارد همسر آینده اش را از دوستی های بی هویت کوچه و خیابان.( کاری که اکنون اغلب دختران انجام می دهند.) پیدا کند. اخیرا شخصی به این خانواده معرفی شد و پس از دو سه جلسه رفت و آمد خانواده ها دفتر چه ای تهیه شد و تعداد مهریه و زمان نامزدی و عقد و عروسی و ... در آن ذکر شد و ابتدا توسط آقای داماد و سپس توسط عروس و شاهدین امضا گردید. حال که فقط یکهفته به نامزدی آنان مانده آقای داماد پا پس کشیده و می گوید من از این خانم متنفر شدم. در صورتی که آنها جز در محضر خانواده هاشان باهم صحبتی نکرده اند و جایی نرفته اند ضمن اینکه این دختر ماخوذ به حیا است و جلف بازی در نیاورده که داماد را از خود بیزار کرده باشد. این دختر خانم قبلا هم نشان کرده کسی بود و او را واقعا دوست می داشت ولی آقا یکدفعه پیغام فرستاد که نمی خواهم ، نشانم را پس بفرستید. از آن ماجرا شرمندگی و خجالت برای دختر ماند و تا مدتی جلوی فامیل ظاهر نمی شد.حال این موضوع هم شده قوز بالای قوز و دیگر خودتان حدس بزنید اوضاع روحی این خانم چگونه است . دارد دیوانه می شود ، افسردگی روحی گرفته است.حال به نظر شما ایا باید نشان پسر را به او پس داد ؟ اگر ندهیم مال حرامی است که وارد مالمان شده است؟ حکم این جور افراد چیست که با دل خوش می آیند و دختر را امید وار کرده نامش را بر سر زبانها می اندازند و بعد یکدفعه نظرشان عوض می شود و می روند بدون اینکه ضربه روحی ای که به دختر می زنند برایشان مهم باشد؟ آیا باید آنها را نفرین کرد یا خدا خود حق اینجور حیوانهای انسان نما را کف دستشان خواهد گذاشت؟؟؟؟/
با سلام و تشکر به خاطر ارتباط تان با این مرکز.
شاید باور ننمایید خود این حقیر در طول عمر مشاوره‌ای ام در میان مراجعان حتی در میان نزدیکان خود ،بسیار شاهد چنین وصل و فصل‌های زودگذر و بی‌دلیل بوده‌ام.
بسیاری از دختران جامعه ما درد آشنای شما و این خانم محترم می‌باشند. متأسفانه هیچ دلیل واضحی بر این رویکرد آسیب‌زا پسران به مقوله عاطفی و حیثیتی دختران وجود ندارد. شکی نیست از جانب خداوند هیچ دل‌شکستنی بی‌پاسخ نمی‌ماند . این گونه پسران به نوعی تاوان اعمال خود را خواهند داد. نیازی به نفرین نیست . نفرین در این گونه موارد جایی ندارد .نفرین فقط در حق دشمنان خدا و اهل بیت جایز است و نه غیر ایشان.
در مورد نشان پسر هم باید گفت که پس دادن آن هم از نظر عقلی و هم شرعی و عرفی ضرورت دارد و نگه‌داشتن آن هیچ دردی از شما دوا نخواهد کرد.
به همه دختران این مرز و بوم توصیه می‌کنیم تا زمانی که بر سر سفره عقد جواب بله به خواستگارشان نداده‌اند، از هر گونه دلبستگی یا وابستگی پرهیز نمایند . اجازه ندهند حتی یک ذره از فضای ذهن و قلب آنان توسط یک امر احتمالی (که شاید بشود یا نشود) پر شود.
اگر ما به مقوله خواستگاران جدی و غیر جدی خود این گونه بنگریم ،بسیاری از ناکامی‌ها به وقوع نخواهد پیوست.
دختران نباید تا قبل از جاری شدن صیغه عقد خود را خواهان و دلداده پسر نشان دهند. اگر پسری بو ببرد که دختر بیش از او به این ازدواج رغبت دارد، معمولاً طعمی از دلزدگی و یا تنفر بر کام او خواهد نشست.
دختران نباید درونیات خود را به طور صد درصدی به خواستگار خود نشان دهند . چه بسا شوق وافر دختر شک و تردید ناخواسته‌ای را در دل پسر ایجاد نماید.
پسران فقط از روی حجاب و عفاف یا زبان دختر به ارزیابی او نمی‌پردازند. بلکه هفده برابر از زبان بدن دختر (حرکات و اطوار، تن صدا، طرز نگاه و حرکت دست و ... ) بیش از زبان سر برای پسند او استفاده می‌نمایند.
متاسفانه ما از خصوصیات این دختر (از جمله زبان سر و بدن او) هیچ اطلاعی نداریم. چه بسا زبان بدن این دختر نوعی افسردگی و دل رنجوری را به چشمان این پسر مخابره می‌نماید.
چه بسا دختر در این بین بی‌تقصیر است و خانواده دختر هستند که با رفتارهای نابجا و ... رنگ تردید و تنفر به دل خواستگاران می‌پاشند.
دختر باید بداند حداقل تا 35 سالگی فرصت یک ازدواج صد در صد موفق را دارد . نباید با ده یا بیست رویداد مشابه به یک قانون افسرده‌وار دست یابد.
دختر در شرایط کنونی باید به طور صد درصدی تمرکز خود را از مقوله ازدواج به درآورد . صرفاً به مقولات مثبت به غیر ازدواج نظر بیفکند.
توصیه می‌شود دختر را به حال خود رها نسازید . در اسرع وقت به جای خوددرمانی یا فامیل‌درمانی، ایشان را به روانشناس بالینی زن رهنمون سازید.
روانشناس بالینی زن می‌تواند در طی چندین جلسه افق دید ایشان را از این سطح افسرده‌وار به سطح کاملا امیدوارانه ارتقا بخشد.
در صورت تمایل می‌توانید ایشان را به مشاوره با مشاورین این مرکز با شماره 09640 بدون پیش شماره ترغیب نمایید.
