با سلام معنی این متن که در توحید مفضل آمده یعنی چه؟
و باز در روئيدن اين موها منفعت دينى هست انسان را كه او را مكلف ساختهاند به ازاله اينها كه مثاب گردد و اشتغال آن به اين اشغال بدنى مانع گردد كه او را از طغيان و فسادى كه لازم فارغ بودن آدمى است از اشتغال زيرا كه مانع مىشود او را بسيارى از غرور و ارتكاب معاصى و شرور.
با سلام و تشکر به خاطر ارتباط تان با اين مرکز.
اشاره شما به فرازي از بيان امام صادق(ع) به مفضل بن عمر در بيان حکمت هاي خلقت و نظم آفرينش است که به توحيد مفضل معروف شده است. امام در حکمت خلقت موي زير بغل و موي عانه(اطراف آلت تناسلي)مي فرمايد:
"إن المنانية وأشباههم ، حين أجهدوا في عيب الخلقة والعمد عابوا الشعر النابت على الركب والإبطين ، ولم يعلموا ذلك من رطوبة تنصب إلى هذه المواضع ، فينبت الشعر كما ينبت العشب في مستنقع المياه أفلا ترى إلى هذه المواضع أستر وأهيأ لقبول تلك الفضلة من غيرها ؟ ؟ . . . ثم إن هذه تعد مما يحمل الإنسان من مؤنه هذا البدن وتكاليفه لما له في ذلك من المصلحة ، فإن اهتمامه بتنظيف بدنه . وأخذ ما يعلوه من الشعر ، مما يكسر به شرته ويكف عاديته ويشغله عن بعض ما يخرجه إليه الفراغ من الأشر والبطالة ." (1)
مانويه و مانند آن ها که در صدد عيب يابي از خلقت بوده و در اين جهت عمد و جهد دارند، موهاي روييده در زير بغل و اطراف آلت تناسلي را عيب خلقت شمرده اند، در حالي که ندانسته اند
اين رويش نتيجه رطوبت فراوان اين موضع ها است ، همچنان که در اطراف چشمه ها که نمناک است، روئيدني فراوان مي باشد. اين دو موضع چون پوشيده ترند ، براي روئيدن مو زمينه مناسب تري دارند . ازاله اين موهاي زايد وظيفه انسان نسبت به بدن است . در ازاله مصلحت هم هست چون هم نظافت بدن است و هم با ازاله موها، شدت شهوت مي شکند. شعله هاي سرکش آن مهار مي شود. از در افتادن به بعض مهلکه هايي که شدت شهوت و هوسراني بدان دعوت مي کند، باز مي دارد.
شرح اين بيان به عهده زيست شناسان است که منافع اين خلقت خدا را فهميده اند . امام به اراده خدا در آن زمان به اين منافع با زبان روز اشاره کرده است.
پي نوشت:
1. توحيد مفضل ، ص 33 - 34.