توبه

پاسخ:
@@با عرض سلام و تشکر از ارتباط تان با اين مرکز
آري اگر توبه شما واقعي باشد، خداوند توبه شما را قبول مي کند. در قرآن کريم، پروردگار 91 بار به عنوان غفور (بسيار آمرزنده) و 5 بار به عنوان غفار (بسيار بخشنده) ياد شده است .بيش از 80 بار سخن از توبه و بازگشت به سوي خدا و قبولي توبه، سخن به ميان آمده است. همه اين‌ها حکايت از دامنه گسترده رحمت و مغفرت حق تعالي و قبولي توبه توبه کنندگان دارد. در آيه سوره نساء مي‌فرمايد:
«هر کسي کار بدي انجام داده يا به خود ستم روا داشته» (اگر) از خداوند طلب آمرزش کند، خدا را آمرزنده و مهربان خواهد يافت».
يأس و نا اميدي از لطف و رحمت بي پايان و بي کرانه حق تعالي چرا؟
اين سخن خدا است: «اي پيامبر! از قول من به مردم بگو: اي بندگان من! اي کساني که (با بدي‌ها و گناهان) بر خود ستم روا داشتيد، از رحمت خداوند نا اميد نشويد (و بدانيد که در صورت توبه کردن) خدا همه گناهان را مي‌آمرزد، چه اين که او بسيار آمرزنده و مهربان است».(1)
آنان که از روي عناد و لجاجت، عصيان با پروردگار هستي نکرده‌اند، يا بر آن موضع نيستند، بلکه گناه آنان از روي جهل و سهو و پيروي هواي نفس و غلبه نفس اماره و مقتضيات جواني آنان بوده و سپس توبه حقيقي کرده‌اند، چرا مأيوس شوند؟ يأس از رحمت الهي، خود از گناهان کبيره و در رديف کفر قرار دارد!
توبه کننده، محبوب خداست قرآن کريم فرموده: «"ان الله يحب التّوابين؛(2) يقيناً خداوند توبه کنندگان را دوست دارد».
اگر توبه كار بر اثر غلبه هواي نفس، توبه خود را بشكند و مجدداً به گناه روي آورد، توبه سابقش را باطل نمي‏كند، بلكه لازم است از گناهي كه مجدداً مرتكب شده است، توبه كند و مطمئن باشد. اگر حقيقتا از کرده خويش پشيمان باشد ، توبه اش پذيرفته خواهد شد .
باز آي، باز آي، هر آن چه هستي، باز آي گر كافر و كبر و بت پرستي، باز آي
اين درگه ما درگه نا اميدي نيست صدبار اگر توبه شكستي باز آي
از امام باقر(ع) سؤال شد: اگر كسي بعد از توبه باز گناه كند و دوباره توبه كند، چگونه است؟ حضرت فرمود: "آيا باورداري كه بنده مؤمن از گناه خويش پشيمان شود و از آن آمرزش خواهد و توبه كند و خداوند توبه‏اش را نپذيرد؟" سؤال شد: اگر چند بار اين كار را كرد، گناه كرد و سپس توبه نمود، چگونه است؟ حضرت فرمود: "هرگاه مؤمن به استغفار باز گردد، خداوند به آمرزش او بر مي گردد".(3)
امام صادق(ع) مي فرمايد: "خداوند از ميان بندگانش آن را كه در فتنه گناه واقع مي شود و بسيار توبه مي كند، دوست مي دارد".(4)
برادر عزيز
عمل خودارضايي حرام و طبق برخي از روايات از گناهان بزرگ است كه بر آن وعده عذاب داده شده و حتي مجازات دنيوي براي آن تعيين شده است.
حرمت چنين عملي از اين آيه به دست مي‌آيد : "کساني که براي ارضاي غريزه جنسي خود راهي غير از ازدواج طلب کنند، تجاوزگرند".(5)
هنگامي که از حضرت صادق (ع) در مورد استمنا مي‌پرسند، مي‌فرمايد:
«گناه بزرگي است که خداوند در قرآن مجيد از آن نهي فرموده. استمنا کننده مثل اين است که با خودش نکاح (زنا) کرده باشد. اگر کسي را که چنين کاري مي‌کند بشناسم ،با او هم خوراک نخواهم شد».(6)
صاحب جواهر الكلام در آخر كتاب حدود مي‏نويسد: هر كسي با دست يا عضو ديگرش استمنا كند، بايد تعزير شود، چون كار حرام انجام داده و مرتكب كبيره شده است.
در برخي روايات از معصوم سؤال از "خضخضه" شده ، امام آن را از فواحش دانسته(7) که در قرآن تحريم شده . معناي خضخضه استمنا است.
علت اصلي و فلسفه حرمت استمنا آن است كه دفع شهوت از راه غير طبيعي است كه هم به جسم و هم به روح آسيب جدي وارد مي‏كند.
بنابراين انسان بايد سعي کند که از اين گناه خود را آزاد کرده و پاک نمايد تا مورد لطف و رحمت الهي قرار گيرد ، حتي اگر به صورت تکرار و عادت در آمده باشد.
اين گناه مانند بسياري از گناهان ديگر ، کفاره اي جز توبه واقعي و حقيقي ندارد. انسان با توبه و عزم و تصميم براي ترک هميشگي از اين گناه پاک خواهد شد.
ازدواج يكي از راه هاي موثر براي ترك اين گناه است.
در صورت امکان هر چه زودتر ازدواج کنيد تا هم ترك اين گناه برايتان آسان شده و هم از آثار مثبت دنيوي و اخروي آن بهره مند شويد.
در پايان توصيه‏هايي به منظور كنترل نيروي شهوت و فرار از گناه خودارضايي تقديم مي گردد:
1- سعي كنيد به هنگام خواب شكم شما بيش از حد معمول پر نباشد.
2- از پوشيدن لباس‏هاي تنگ و چسبان اجتناب كنيد.
3- از نگاه كردن به مناظر، فيلم‏ها و تصاوير تحريك كننده جدا خودداري كنيد . به محض مواجه شدن با اين امور چشم خود را بسته و يا به زمين و يا آسمان نگاه كنيد.
4- از شنيدن و خواندن مباحث و مطالب جنسي و حتي شوخي‏هاي جنسي و تحريك‏كننده و فكر كردن در اين امور جدا پرهيز كنيد.
5- از خوردن مواد غذايي كه محرك است مانند: خرما، پياز، فلفل، تخم‏مرغ، گوشت قرمز، غذاهاي پرچرب، حتي‏المقدور اجتناب و به ميزان ضرورت اكتفا كنيد.
6- قبل از خواب حتما مثانه خود را تخليه نماييد.
7- از نوشيدن افراط‏گونه آب و مايعات پرهيز كنيد. (به خصوص شب‏ها و قبل از خوابيدن).
8- هيچ‏گاه بدن عريان خود را در آينه نگاه نكنيد.
9- از دست‏ورزي اندام جنسي خود اجتناب كنيد . در هيچ شرايطي دست‏ورزي نكنيد.
10- هرگز به رو نخوابيد.
11- به منظور تخليه انرژي زايد بدن به طور منظم و زياد ورزش كنيد.
12- هيچ‏گاه بيكار نباشيد، براي اوقات فراغت خود برنامه داشته باشيد . آن را با مطالعه، ورزش، زيادت عبادت و... پر كنيد.
13- هرگز در مكاني خلوت و تنها و دور از نظر ديگران نباشيد.
14- هرگاه مورد هجوم افكار جنسي واقع شديد، در مكان خلوت و دور از نظر ديگران به سر نبريد . در مجالس عمومي وارد شويد و در آن جا به سر بريد.
15- هفته‏اي يكي دو روز روزه مستحبي بگيريد. اگر توان آن را نداريد، روزه اخلاقي بگيريد؛ يعني، ميزان صرف غذا را كاهش و فاصله هر وعده غذا را افزايش و تعداد دفعات غذا را كاهش دهيد . به حداقل خوراك اكتفا كنيد.
16- با نامحرم رفتار متكبرانه داشته باشيد . از سخنان ملايمت‏آميز با آن ها خودداري كرده واز نرمي در كلام با آن ها اجتناب ورزيد.
17- هيچ‏گاه با نامحرم و جنس مخالف در مكان خلوت و دور از نگاه ديگران باقي نمانيد، حتي براي آموزش و...
18- قرآن زياد بخوانيد و درباره معاني آيات آن فكر كنيد.
19- در مجالس مذهبي، دعا و توسل و موعظه زياد شركت كنيد.
20- از كتبي كه جنبه موعظه و بيدارگري قلبي دارد بهره بگيريد . مقيد باشيد در روز چند ساعت به مطالعه اين‏گونه كتب بپردازيد . براي مثال مجموعه كتاب‏هاي شهيد دستغيب توصيه مي‏شود به خصوص كتاب گناهان كبيره، قلب قرآن، ايمان، قلب سليم و معاد و….
21- اوقات فراغت خود را با مطالعه، ورزش، زيارت، عبادت و عيادت از نزديكان و... پر كنيد.
22-به معاد و قيامت فكر كنيد.
23- ذكر لاحول ولا قوة الا باللَّه را زياد بر زبان جاري سازيد.
24- از محيط هاي آلوده، سخت دوري كنيد . بيش تر وقت خود را در كتابخانه بگذرانيد . بي‏علت در خيابان‏هاي آلوده پرسه نزنيد .
25- بعد از موفقيت در ترک ، حتي به طور موقت ، خود را تشويق نماييد . مثلا اگر يک روز توانستيد استمنا نکنيد ، جايزه اي به خود بدهيد ( مثلا يک بستني يا هر چه که دوست داريد ) . اگر اين مدت بيش تر شد ، اين روند را ادامه دهيد.

موفق باشيد.

پي‌نوشت‌ها:
1. زمر (39) آيه 53.
2. بقره (2) آيه 222.
3. بحارالانوار، ج 6، ص 40.
4. همان، ص 39.
5. مؤمنون(23) آيه 7.
6. وسائل الشيعه، ج 18، ص 575.
7. همان، ج 14، ص 267.