درخواست راهنمايي

با سلام و تشکر به خاطر ارتباط تان با این مرکز.
باید اذعان کرد که در این زمینه تا حد زیادی حق با شماست . شوهر شما متأسفانه از پذیرش خواسته منطقی و به جای شما طفره می‌رود.
کار و کسب درآمد ایشان در فرسنگ‌ها دورتر از خانه چه معنایی دارد، وقتی که اصل بنیاد خانواده زیر سوال است ؟ چه بسا مردانی که برای رفاه مادی زن و بچه‌ شان هر سختی را به جان می خرند، غافل از آن که زن و بچه نیازهای دیگری نیز دارند.
متأسفانه شوهر شما از درک همه جانبه مسائل محروم است . به مسائل پیچیده و چند بعدی زندگی نگاهی تک بعدی دارد.
البته نمی‌توان منکر این شد که شوهر شما از بد حادثه به بندرعباس پناه آورده است . خود ایشان بهتر از هر کسی می‌داند به امان خدا رها کردن زن و بچه بی‌آسیب نخواهد بود . دیر یا زود عوارض سوء آن گریبانگیر خانواده به ویژه فرزندان ایشان خواهد شد.
در هر صورت گویا چاره‌ای جز این نیست که به جای تغییر ایشان، به تغییر خود دل خوش دارید . تغییر باید به صورت بنیادین در تمام افکار و عواطف و نیازهای شما صورت پذیرد . باید روز به روز به مسیری گام نهید که به جای پر رنگ نمودن نیازهای خود از جمله نیازهای عاطفی و جنسی، به کم رنگ و بی‌رنگ سازی آن همت گمارید.
کسی منکر نیازهای عاطفی روحی و جنسی شما نیست ، ولی در شرایط به مراتب بدتر از این نیز مدیریت هیجانات امری شدنی است.
در کشور ما ده‌ها هزار نفر در شرایطی مشابه شما به سر می‌برند و شوهران آن‌ها از یک هفته تا چند سال از همراهی همسران شان محرومند.
آن ها نیز نیازهای خاص خود را دارند . چه بسا احساس نیاز آن ها از شما به مراتب بیش تر باشد. نیازها باید پاسخ در خور یابد، ولی در شرایط محرومیت به جای پاسخ کاذب و خارج از چارچوب باید به تعدیل و خنثی سازی اصل نیاز پرداخت.
با یک دست کاری ذهنی و تغییر جزئی در نظام فکری می‌توان از تشدید میل‌ها بر حذر بود و روز به روز به کنترل آن ها پرداخت.
کنترل و خویشتنداری جنسی و غیر جنسی به هیچ وجه به معنای سرکوبی و انکار نیازهای جنسی عاطفی نیست، بلکه به معنای کنترل محرک‌های مزاحم برای پیشگیری از برانگیختگی آسیب زا می‌باشد.
اضطراب سهم بسزایی در تشدید رفتارهای آرامشگرانه (از جمله رفتارهای جنسی) دارد . اگر به هر طریقی بر اضطراب خود چيره آییم ،این گونه تمایلات زیاد هم به ما فشار نمی‌آورند. خوشبختانه نظام فیزیولوژیک زنان در این زمینه‌ خاص بسیار متفاوت از مردان است . زنان بیوه یا محروم از شوهر می‌توانند سال ها (حتی تا پایان عمر) بدون شوهر سر کنند ، ولی مردان نه.
سعی نمایید به جای تمرکز بر نبود شوهر و محرومیت‌های ناشی از آن ،تمرکز خود را به انجام فعالیت‌های مثبت فرهنگی ورزشی ببرید .فضای ذهنی خود را آن قدر با امور غیر آسیب زا پر کنید تا جایی برای تفکر به امور آسیب زا باقی نماند.
نیازهای عاطفی خود را از طریق معاشرت با فامیل و دوستان برطرف نمایید.
مهارت جرأت مندی و قاطعیت ورزی را در خود ارتقا بخشید . در یک فضای کاملاً صمیمانه و در عین حال کاملاً قاطعیت آمیز به بیان بی‌رو دروایسی نیازهای خود بپردازید . از او بخواهید که یک برنامه برای بازگشت همیشگی به موطن خود فراهم آورد . تا حداکثر 6 ماه تا 1 سال آینده به یک تغییر اساسی دست زند.
اگر به هر دلیلی ایشان از پذیرش درخواست های انسانی شما طفره رفت یا واقعاً توان بر انجام آن را ندانست، با كوشش یک تنه به حل مشکل خود بپردازید . اگر احساس کردید که خواسته یا ناخواسته از راه راست فاصله می گیرد ،برای ادامه زندگی خود تصمیم جدی تری اتخاذ نمایید.
اگر مجبور شوید از بهترین مرد عالم طلاق بگیرید تا از جهنم سوزان فساد فاصله بگیرید، باز ارزش دارد که چنین کاری انجام دهید.
تن دادن به مکروه ترین حلال خدا (یعنی طلاق) بی‌نهایت از تداوم زندگی که به ناپاکی بینجامد بهتر است . البته این مطلب سخت و دشوار به احتمال زیاد هیچ مصداقی در زندگی شما نخواهد یافت . صرفاً به عنوان سلسله مراتب حل این گونه مشکلات متذکر آن شدیم.
ان شاء الله با درایت و خویشتنداری بیش تر اوضاع سخت و خطرناک به نیکی پایان خواهد پذیرفت ،ولی نباید از این نکته کلیدی غفلت داشت که ما همیشه در حال یک یا چند آزمایش سبک و سنگین الهی می‌باشیم .به هوش باشیم و از شرایط آزمایشی زندگی دنیا غافل نباشیم.