اگر از یک شهر دور پسری بیاید و بگوید دوستت دارم و عاشقم، باید چکار کنی؟

خوشا دلی که مدام پی‌ نظر نرود به هر درش که بخوانند، بی خبر نرود (حافظ شیرازی)
پروین! نخست زیور یاران، صداقت است باری، نیازموده، کسی را مدار دوست
خانم گرامی! همان‌گونه که پرنده دانه خوب را از بد جدا می‌کند، صاحب عقل و خِرَد نیز باید دوست و همنشین خویش را از میان مردم با توجه به معیارها و ملاک‌های صحیحی که دین و خردمندان عالم ارائه داده‌اند،‌ گزینش نماید، به خصوص در روزگار ما که از یک سو فریب، دورویی، دروغ و ظاهرنمایی رواج دارد؛ از سویی دیگر زیادند دخترانی که فریب روی خوش و اظهار عشق و دوستی پسران شیّاد را خورده‌اند و عفّت را که سرمایه اصلی‌شان است، از دست داده، شخصیت و آبروی خود و خانواده را بر باد داده‌اند.
آیا نخوانده و نشینیده‌ای آمارهای تکان دهنده طلاق‌هایی را که دوستی‌های کوچه و خیابان، زمینه‌ساز ازدواج‌شان بوده است؟
حضرت علی(ع) فرمود: «کسی را که اظهار دوستی می‌کند، پیش از آزمون به او اعتماد نکن»(1).
بنابر این باید با دقت و بررسی کافی از راه صحیح در مورد وی تحقیق شود. اگر پختگی لازم را دارد و از لحاظ سن و اخلاق و اصالت خانوادگی و ایمان و سایر شرایط، ویژگی‌هایی یک همسر شایسته را دارد، به او گفته شود: از شما خواستگاری کند تا با حفظ آبرو و شخصیت خود و خانواده، زندگی شیرین و موفقیت‌آمیزی را آغاز نمایید.
طرح دوستی خیابانی را نپذیرید و اگر به آن دچار شدید، اصلاً طولانی نشود، بلکه بخواهید هرچه زودتر این مسئله را پایان دهد.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پی‌نوشت‌ها:
1ـ میزان الحکمه، ج 5، ص 311.