چرا دولت با بدحجابی مبارزه نمی‌کند؟
مفاسد اجتماعى و از جمله بدحجابى مانند هر پدیده دیگر، معلول عواملى است که مبارزه با آن جز از طریق شناخت علل امکانپذیر نیست.
عوامل بدحجابى عبارتند از :
1 - تربیت ناصحیح خانواده: بسیارى از ناهنجارىها ریشه در بىاعتنایى پدران و مادران و طرز برخورد آنها دارد. دختران نابالغ اگر توسط والدین خود آمادگى ورود به مرحله بلوغ را نداشته باشند و آموزشهاى لازم نبینند، در نوجوانى و جوانى، پوشش کامل اسلامى را به سختى خواهند پذیرفت.
خانوادهها باید برنامه مشخصى در زمینه آموزش حجاب و محرم و نامحرم و حلال و حرام به فرزندان خود داشته باشند و از کودکى، دختران خود را با حجاب آشنا سازند و آن را تا زمان بلوغ به تأخیر نیندازند. در این راه از راهکارهاى تشویق و تنبیه بهره گیرند. البته سختگیرىهاى بیجا نه تنها راه حل مناسبى به شمار نمىرود، بلکه معضل را دو چندان مىکند. در صورتى که غیرت با دوراندیشى و تعقل و صبر همراه نباشد، چه بسا به ضد خود تبدیل شود.
2 - دگرگونى ارزشها: شیوه نگرش افراد به ارزشها در چگونگى موضعگیرى آنها تأثیر مىگذارد. اگر زنى، خودنمایى را به جاى حجب و حیا، ملاک ارزش گذارى قرار دهد و ارزشمند بداند، طبیعى است که خود را نشان مىدهد و حتى پوشش را براى نمایاندن خود برمىگزیند.
3 - الگوهاى ناهنجار: الگو در اخلاق اسلامى و روانشناسى جایگاه مهمى دارد. درگذشته که الگوها و نقشها اندک و محدود بودند، هویتیابى آسان بود، اما امروزه الگوهاى متنوع و متضادى که رسانههاى متعدد ارائه مىدهند، هویتیابى و انتخاب راه صحیح را بر جوانان مشکل کرده است. از این رو یکى از دلائل بدحجابى، مدگرایى و همرنگ جماعت شدن و تأسى به هنرپیشهها و شخصیتهاى مطرح در رسانهها مىباشد.
4 - فقر معنوى: سقوط اخلاقى، بروز ناهنجارى در جامعه و از جمله بدحجابى، ثمره نبود نظریات بنیادى مذهبى درباره هستى و انسان و معناى زندگى و در یک کلمه، عدم اعتقاد به مبدأ و معاد است.
5 - کمبود شخصیت: کمبود محبت و محرومیتهاى زمان خردسالى، افرادى را که به عقده حقارت مبتلا شدهاند، وادار به جبران مىکند تا از این طریق خلأ درونى خود را پرنمایند. یکى از راههاى ایجاد شخصیتپندارى، خودآرایى است.
6 - تهاجم فرهنگى دشمن: یکى از اهداف استعمارگران و سلطه جویان، زدودن پوشش زنان به منظور هویت زدایى آنها است.
پس از روشن شدن علل بدحجابى باید راههاى صحیح مقابله با آن را جستجو کرد که عبارتند از:
1 - تقویت بنیان خانوداه
2 - آموزش صحیح از طریق اولیا و مربیان
3 - تقویت باورهاى مذهبى
4 - معرفى الگوهاى شایسته
5 - مبارزه با تهاجم فرهنگى دشمن
6 - برقرارى ارتباط صمیمى با جوانان
7 - از بین بردن زمینههاى بدحجابى
8 - ترویج فرهنگ امر به معروف و نهى از منکر
9 - تسهیل امر ازدواج
10 - قاطعیت در اجراى قوانین و مبارزه با باندهاى فساد
11 - خلق آثار فرهنگى و هنرى
12 - جذب جوانان از طریق گفتگوهاى چهره به چهره و پاسخ گویى به شبهات آنان
13 - بازشناسى ناهنجارىها و نقاط منحط فرهنگ غرب
14 - همخوانى گفتار و رفتار مربیان
15 - تکیه بر دعوت عملى و زبان رفتارى
16 - سالم سازى محیط
از آن چه گفته شد روشن مىشود که براى مقابله با بدحجابى، اولین قدم را باید خانواده بردارد. والدین فرزندشان را از ابتدا با فرهنگ پوشش و حجب و حیا آشنا سازند و احکام شرعى و حدود اسلامى را به آنها بیاموزند.
قدم دوم را محیط آموزشى بهخصوص مقطع ابتدایى و راهنمایى باید بردارند.
گام سوم باید توسط محیط اجتماع و فرهنگ عمومى برداشته شود. وظیفه حکومت و دلسوزان جامعه به ویژه رسانههاى گروهى مانند صدا و سیما و روزنامهها آن است که با ارائه فیلم، مقاله و غیره، موضوع حجاب را به صورت فرهنگ درآورند. افراد عادى و عموم اشخاص نیز سعى در ایجاد زمینه براى تحقق شرایط امر به معروف و نهى از منکر بوده و با آگاهى از آن شرایط و رعایت آنها این فرمان الهى را در جامعه پیاده نمایند .در کنار تمام این عوامل ، مدیران اجرایی و از جمله دولت می توانند برای رفع بدحجابی اقدام کنند . در غیر این صورت برخورد فیزیکی و انتظامی ، نه تنها موثر نخواهد بود ، بلکه می تواند زیان بخش نیز باشد.
