تناقض در داستان قوم لوط

سؤال :
تناقض در داستان قوم لوط
جواب مردمش جز این نبود که «آنها را از قریه خود برانید که آنان مردمی هستند که از کار ما بیزاری می‌جویند» (سوره 7، آیه 82 و سوره 27، آیه 56) مردمش به او پاسخی ندادند جز اینکه گفتند: غضب خداوند را برای ما بیاور، اگر راست می‌گویی» (سوره 29، آیه 29) این تناقض است.

پاسخ:

این آیه چگونه با هم تناقض دارد؟!
اگر کسی در دو زمان مختلف با توجه به سخنان کسی، دو نوع جواب دهد، آیا دو پاسخ مختلف به دو گفتار مختلف در دو زمان مختلف، با هم تناقض دارد؟
در پاسخ اوّل، سخن حضرت لوط(ع) نصیحت مردم بود که دست از این کار بکشند و به عمل زشت‌شان (لواط) ادامه ندهند. حضرت لوط(ع) راه‌های طبیعی و انسانی را برای آنها بیان کرد و نسبت به زشتی عمل آنها را آگاه نمود، اما آنان در مقابل این سخنان منطقی جز این جواب نداشتند که حضرت لوط را از شهرمان بیرون کنیم، چون آنان انسان‌های پاک‌جویی هستند.
(تنها این جواب را در مقابل این سخنان دادند)
در پاسخ دوم، حضرت لوط برای بازداشتن آنان از عمل زشت، عذاب الهی را برای آنها بیان کرد و آنان را از غضب خداوند و دچار شدن به عذاب الهی بیم داد، شاید دست از عمل زشت‌شان بردارند، اما آنان همچنان به عمل زشت‌شان ادامه دادند و در مقابل این سخن حضرت لوط (وعدة عذاب الهی) تنها این جواب را دادند که اگر راست می‌گویی، غضب خدا را بیاور.
حال چگونه دو پاسخ مختلف در دو زمان مختلف و برای دو سخن مختلف، تناقض است؟!