سؤال154: شیعه در مسأله ای که دو قول باشد گوینده یكی معلوم و یكی نامعلوم ،به آن كه گوینده اش نامعلوم است عمل میکند.

سؤال154
از عجایب شیعه این است كه اگر در مسأله ای دو قول باشد گوینده یكی معلوم و یكی نامعلوم باشد به آن قول كه گوینده اش نامعلوم است عمل می كند چه دلیلی بر آن دارند؟
پاسخ
اوّلاً: گردآورندۀ پرسشها براثر بی اطلاعی از معارف شیعه نتوانسته سؤال را درست مطرح كند. هرگز مسأله این نیست كه اگر در مسأله ای دوقول باشد، به قول ناشناخته عمل می كنند نه به قول شناخته شده. هرگز چنین مسأله ای درفقه شیعه مطرح نیست.
آنچه كه واقعیت دراد این كه اگر علمای شیعه در مسأله ای اتفاق كنند، این اتفاق كشف از قول معصوم می-كند، ولی برخی گفته اند كه اگر فردی با اجماع مخالفت كند اگر شناخته شده باشد ضروری به اجماع نمی زند و اگر آن عالم ناشناخته باشد، به اجماع ضرر می زند، یعین از حجیت می اندازد، زیرا احتمال دارد كه آن فرد ناشناخته، امام معصوم بوده است كه به صورت ناشناخته اجماع را نقض كرده است.
این نظری است از برخی علمای شیعه، در عین حال برخی دیگر از علمای شیعه به نام شیخ حر عاملی با آن مخالفت كرده و آن را صحیح ندانسته، در حقیقت گوینده و انتقاد كنند، هر دو شیعه هستند. اختلاف میان دو عالم چندان مهم نیست، شما كتاب «الفقه علی المذاهب الاربعه» را مطالعه كنید، سراسر آن كتاب اختلاف میان علمای چهار مذهب است.