سؤال105:به شیعه باید گفت: پیامبر دربارۀ اهل بیت خود سفارش نموده به نیكی رفتار شود، و فرموده است: «أذكركم الله فی أهل بیتی».
سؤال105
شیعیان از علی نقل می كنند، وقتی به علی خبر رسید كه انصار، ادعا كردند كه خلیفه از آنها باشد، علی فرمود: چرا در پاسخ آنها نگفتند كه پیامبر وصیت نموده با نیكو كارشان نیكویی شود، و از بدكار آنها گذشت شود، گفتند: این چه دلیلی علیه آنهاست؟ گفت: اگر امامت به آنها تعلق داشت، پیامبر در حق آنها سفارش نمی كرد، به شیعه باید گفت: پیامبر دربارۀ اهل بیت خود سفارش نموده كه با آنها به نیكی رفتار شود، و فرموده است: «أذكركم الله فی أهل بیتی».
پاسخ
منطق علی منطق بسیار استواری است، زیرا سفارش ترحم بر گروهی و گذشت از بدیهای آنان، نشانۀ زیردست بودن آنهاست، ولی آنچه دربارۀ اهل بیت خود سفارش كرده، غیر از آن است كه دربارۀ انصار گفته است، سفارش دربارۀ انصار این است كه اگر بدی كردند، عفو كنید، ولی آنچه كه دربارۀ اهل بیت خود سفارش كرده، پیروی از آنهاست نه عفو از بدی های آنها! آنان انسان¬های پاك و منزه اند كار بدی نمی كنند تا برای عفو موضوع باشد.
جمله ای كه، از صحیح مسلم نقل است متأسفانه، حدیث را بریده نقل كرده است.
مسلم در صحیح خود از زید بن ارقم نقل می كند: روزی پیامبر در راه مكه و مدینه در كنار آبی به نام «خم» خطا به او خواند و از نزدیك بودن مرگ خود، خبر داد، آنگاه فرمود:«انّی تارك فیكم الثقلین أولها كتاب الله...» سپس بیاناتی درباره اهمیت كتاب خدا می فرماید: «و أهل بیتی اذكركم الله فی أهل بیتی»، سه بار این جمله را تكرار كرد در اینجا اهل بیت دومتی «ثقل» هستند و گویا از صحیح مسلم كلمۀ «ثانیهما» افتاده است. و شاهد آن وجود حدیث ثقلین با سندهای فراوان و صحیح است كه در آنها جمله «فان تمسّكتم بهما» آمده است، و در سؤال چهاردهم به برخی از مدارك اشاره شد.
بنابراین سفارش دربارۀ اهل بیت همان سفارش دربارۀ كتاب خداست، یعنی سفارش به پیروی و اطاعت و فرمانبرداری.
این سفارش كجا و آن سفارش كجا؟ مثل این گردآورندۀ پرسشها مثل انسانی است كه می گفت:ماست و دروازده! گفتند چه ارتباطی میان آن دو است؟ گفت: ماست را می بندند و دروازه را هم می بندند، چه ارتباطی نزدیك تر از این؟!
