سوال 86:می گوید: در آِیات زیادی خداوند اصحاب را می ستاید ولی شیعیان می گویند: اصحاب فقط در دوران حیات پیامبر مؤمن بوده اند
پاسخ
اوّلاً برخی از آیات را كه سند فضیلت برای اصحاب شمرده است، اختصاصی به آنها ندارد، بلكه به صورت قضایای كلی است كه صحابه و تابعین و تمام مسلمانانی را كه در طول زمان می آیند و به پیامبر ایمان می-آورند، شامل می شود، مانند: «الّذین یتبعون الرّسول النبیّ الأمّی الّذی یجدونه مكتوباً عندهم فی التوراة والانجیل».
«آنان كه از فرستاده و پیامبر امّی پیروی می كنند كه او را در تورات و انجیل كه نزدشان هست ثبت شده می-یابند...».
اوّلاً: این آیه به قرینه «مكتوباً عندهم» مرتبط به اهل كتاب است؛ یعنی كسانی از اهل كتاب كه با نشانه های پیامبر كه در آن كتابها می یابند به او ایمان می آورند و او را یاری می كنند...».
بنابراین به غیر آن گروه ارتباطی ندارد، و اگر هم كلی باشد، همۀ مسلمانان را در طول تاریخ در برمی گیرد.
ثانیاً: همین طور كه بارها در پاسخ این سؤال تكراری یادآور شدیم این تهمتی است كه به شیعه می زنند،و ما هرگز به ارتداد صحابه عقدیه نداریم، و بارها گفتیم قریب به دویست نفر از صحابه پیشگامان تشیع بودند، و گروهی نیز اصلاً ناشناخته اند و كسی دربارۀ آنها داوری نكرده است، و اگر روایتی در این مورد وارده شده است خبر واحدی و متشابه است گرد آورنده طبق عادت خود در اغلب موارد، باز هم مدرك و شاهدی بر این تهمت ارائه نكرده است، و فقط به تكرار یك دروغ می پردازد تا آن را جا بیندازد.
ولی خاطر نشان می سازیم در مجموع صحاح شما بیش از 10 روایت بر ارتداد صحابه وارد شده كه حتی این جمله را نقل می كند: وقتی كه پیامبر می بیند كه به آنها اجازۀ ورود به حوض نمی دهد و می گوید: «اصیحابی! اصیحابی!» پاسخ می آید: «انّك لا ندری ما أحدثوا بعدك، انّهم ارتدوا علی أدبارهم القهقهری» دربارۀ این روایات به كتاب جامع الاصول ابن اثیر كه مجموع صحاح را یك جا گردآورده است مراجعه بفرمایید. ما در مقدمه به آنها اشاره كردیم.
اگر شما آیات الهی كه در مدح و ثنای كلی و عام برای صحابه و دیگران وارد شده را می پذیرید و سند قرار می دهید، باید آیاتی را كه در نقد و مذمت كارهای برخی از صحابه وارد شده است، را نیز بپذیرید، و ما برای اختصار می¬گوییم.
تنها كافی است آیات سوره توبه و یا و آیۀ دهم سورۀ جمعه را مطالعه بفرمایید.
