چرا حضرت علی (ع) نام برخی از فرزندان خود را به اسامی عمر و ابوبکر و عثمان نامگذاری کردند؟

پاسخ: در زمره نام‏های فرزندان امامان معصوم‏(ع) نام‏های خلفا، همانند نام عمر به چشم می‏خورد و از جمله آن ابوبكر بن علی بن ابی طالب(ع) را ذكر كرده‏اند كه در كربلا به شهادت نایل آمد. نیز افراد زیر:
عمر بن علی بن ابی طالب‏(ع) از شهدای كربلا
عمر بن حسن بن علی‏(ع) از شهدای كربلا
عمر بن حسین بن علی‏(ع) از شهدای كربلا
عثمان بن علی بن ابی طالب(ع) از شهیدان كربلا
و عمر بن علی بن حسین بن علی‏(ع)كه امام سجاد(ع) فرزندش را "عمر" نامگذاری نمود.
این نامگذاری‏ها اشكالی ندارد. نه حاكی از تأیید خلفا است و نه چیز دیگر، چرا كه نامگذاری در هر اجتماعی، بسته به فرهنگ و سنت آن است. عرب‏ها برای خود یك سری نام‏های متداول داشته‏اند كه بعضاً "عَلَم" بوده و معنای خاصی نداشته و بعضی از آن ها معنا داشته مانند معاویه و حارث كه مربوط به فرهنگ آن زمان جامعه بوده است، كه از جمله آن: ابوبكر، عثمان، عمر، معاویه، عمر، یزید و.... می‏باشد این اسامی در فرهنگ زمان امامان پیشین مطلوب و مرسوم بود و امروز هم در بسیاری از كشورها و مناطق عرب نشین، این اسم‏ها مورد پسند مردم است و مردم فرزندانشان را بدین گونه نامگذاری می‏كنند.
امامان‏(ع) نیز طبق فرهنگ و سنّت متداول زمان خویش برای فرزندان‏شان اسامی می‏نامیدند.
نه‏ نامگذاری اسای عمر، عثمان و معاویه دلیل بر خوبی و تأیید خلیفه دوم و سوم و معاویة بن ابی سفیان است. و نه این اسم‏ها را بر فرزندان خود نگذاشتن دلیل بر بدی و نشانه عدم تأیید، لیكن بعد از حادثه كربلا و ستم‏های‏ خلفا و بنی امیه، فاصله فرهنگی بین شیعه و دیگران روز به روز بیشتر گردید و رفته رفته در فرهنگ شیعه یك سری اسم‏ها رواج یافت و یك سری اسم‏ها از رونق افتاد. شیعیان در قرن های بعد كوشیدند با نامگذاری فرزندان خویش به نام‏های پیامبر و اهل بیت و صحابه باوفایشان، به نوعی در پی زنده كردن ارزش‏ها برآیند. این فرهنگ برگرفته از رهنمودهای امامان‏(ع) می‏باشد. برعكس آنانی كه چهره‏های بارز دشمنی با پیامبر(ص) و اهل بیت مكرمشان بودند، همانند ابوسفیان، معاویه،یزید و... نام‏های آنان در اسم گذاری‏های شیعیان از رونق افتاد و كم كم متروك شد. این سخن مربوط به قرن‏های بعدی است.
بنابراین اسم گذاری‏ها برگرفته از فرهنگ اجتماعی است و در زمان امامان به خصوص در زمان امام علی (ع) نامگذاری به آن اسم ها مذموم و متروك نبود .