4. گریه پیامبر (ص) در عیادت سعد بن عباده‏

سعد رییس قبیله خزرج بود و همکارى زیادى در پیشرفت اسلام داشت عبد اللّه عمر مى‏گوید: سعد بیمار شده بود و از بیمارى خود شکایت و بیتابى مى‏کرد. پیامبر (ص) همراه عبدالرحمان بن عوف، سعد بن ابى وقاص و ابن مسعود به عیادت وى تشریف بردند. سعد در حال بى‏هوشى بود. حضرت فرمودند: سعد تمام کرده است!پس پیامبر (ص) گریست، آنگاه همراهان آن حضرت نیز گریه کردند. سپس ایشان فرمود: «ألا تسمعون ان اللّه لا یعذب بدمع العین و لا بحزن القلب و لکن یعذب بهذا و اشار الى لسانه او یرحم». (20) گویا برخى از اصحاب به گریه آن حضرت اعتراض داشتند. ایشان فرمودند: آیا نمى‏دانید که خداوند کسى را به خاطر اشک چشم و اندوه قلبى عذاب نمى‏کند؟ آنگاه حضرت به زبانشان اشاره کردند و فرمودند، تنها زبان انسان است که باعث عذاب مى‏گردد مگر آن که خدا بنده‏اش را مورد رحمت قرار دهد و عذاب نکند.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پی نوشت ها:
(20) - جامع الاصول فى الاحادیث الرسول، محمد بن اثیر جزرى، ج‏11، ص 101، رقم 8573، صحیح بخارى،