4. گریه پیامبر (ص) در عیادت سعد بن عباده
سعد رییس قبیله خزرج بود و همکارى زیادى در پیشرفت اسلام داشت عبد اللّه عمر مىگوید: سعد بیمار شده بود و از بیمارى خود شکایت و بیتابى مىکرد. پیامبر (ص) همراه عبدالرحمان بن عوف، سعد بن ابى وقاص و ابن مسعود به عیادت وى تشریف بردند. سعد در حال بىهوشى بود. حضرت فرمودند: سعد تمام کرده است!پس پیامبر (ص) گریست، آنگاه همراهان آن حضرت نیز گریه کردند. سپس ایشان فرمود: «ألا تسمعون ان اللّه لا یعذب بدمع العین و لا بحزن القلب و لکن یعذب بهذا و اشار الى لسانه او یرحم». (20) گویا برخى از اصحاب به گریه آن حضرت اعتراض داشتند. ایشان فرمودند: آیا نمىدانید که خداوند کسى را به خاطر اشک چشم و اندوه قلبى عذاب نمىکند؟ آنگاه حضرت به زبانشان اشاره کردند و فرمودند، تنها زبان انسان است که باعث عذاب مىگردد مگر آن که خدا بندهاش را مورد رحمت قرار دهد و عذاب نکند.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پی نوشت ها:
(20) - جامع الاصول فى الاحادیث الرسول، محمد بن اثیر جزرى، ج11، ص 101، رقم 8573، صحیح بخارى،
