چرا مردم زمانى که عزادارى ها برگزار مى شود، مانند محرم آن را با شور و شوق برگزار مى کنند، ولى فساد در جامعه زیاد است؟
عظیم ترین سرمایه روحى شیعه، عشق به اباعبدالله الحسین علیه السلام و برپایى عزادارى براى حضرت است. در سایة همین عشق و شور، یاد حسین و عاشورا زنده مانده و با مرور زمان، قیام حسینى کهنه و فرسوده نگردیده است. این عشق، امرى خدادادى و فراتر از محاسبات مادى و ظاهرى است. امام صادق علیه السلام مى فرماید: «براى کشته شدن حسین علیه السلام حرارتى در دل هاى مؤمنان است که هرگز سرد نخواهد شد».(1)
محبت حسین بن علی علیه السلام نه تنها در دلِ زمینیان است، بلکه عرشیان نیز او را دوست مى دارند.
اى آمیخته مِهرت با دل کرده عشق تو مرا دریا دل
بذر عشقى که به دل کاشته ام جز هواى تو ندارد حاصل
از مى عشق تو، عاقل مجنون وز خُم مهر تو مجنون، عاقل
گر شود کار جهان زیر و زِبَر نشود عشق تو از دل زایل
در عین حال باید اذعان کرد که عزادارى ها در مواردى فلسفة خود را فراموش مى کند و تنها به ابراز احساسات و تحریک عواطف بسنده مى شود. اگر عزادارى به مفهوم واقعى انجام گیرد، به تعبیر استاد مطهرى عزادارى حسین بن على یک حرکت است، یک موج است، یک مبارزة اجتماعى است.(2) محبتى که در دل شیعیان است، بجا است و اگر آنان را به هم رنگى و هم سویى و سنخیت فکری، اخلاقى و عملى با مولایشان بکشد و در گفتار و کردار، شیعة حسین باشند، عزادارى به عنوان عامل بازدارنده از گناه و فساد مطرح خواهد بود. بنابراین اگر با وجود عزاداری، شاهد فساد در جامعه مى باشیم، دلیلش عدم بهره بردارى صحیح از عزادارى و جهت ندادن به مراسم و فراموش کردن فلسفة عزادارى و توجه نداشتن به اهداف مقدس امام حسین است ،روشن است که برپایی عزاداری در جلوگیری از فساد ،موثر است زیرا اگر این مراسم در جامعه برگزار نمی شد مسلما فیاد و تباهی بیشتری به وجود می آمد.
عوامل رواج فسا د و بی بند وباری در جامعه
فساد و بدحجابی و دیگر مفاسدی که در کشور ما فراوان شده، معلول عواملی است بدین شرح:
1 ـ بازمانده افکار ولنگاری و بی حجابی و تربیت‌های ناصحیح قبل از انقلاب، آنان که سن و سالشان اقتضا می‌کند می دانند که قبل از انقلاب وضعیت فساد و بی حجابی برگرفته از نسخه‌های غربی بود و توسط دست‌های پیدا و پنهان استعمار در این کشور اجرا می‌شد و حتی برداشتن حجاب را اجباری کرده بودند. وضع طوری بود که اگر دختر یا زنی می خواست با حجاب باشد، مورد تهاجم سخریه‌ها و استهزاها واقع می‌شد. أُمُّل و کوتاه فکر و عقب افتاده می‌دانستند. این نسخه توسط رضاخان اجرا شد، و مدت پنجاه سال او و پسرش فرهنگ ولنگاری و فساد را در جامعه رواج دادند اما انقلاب اسلامی که به وجود آمد، این وضعیت حدود 180 درجه عوض شد، به طوری که بی حجابی به طور کلی رخت بر بست، ولی باقیماندة آن افکار پس از مدتی کم‌کم و به طور خزنده رشد کرد و متأسفانه مسئولان و دست اندرکاران فرهنگی نتوانستند کاملا با این جریان مقابله نمایند.
2ـ تهاجم فرهنگی؛ می‌توان گفت یکی از بزرگ‌ترین عوامل گسترش فساد و ولنگاری، تهاجم گستردة فرهنگی غربی است. ورود سی‌دی‌ها و فیلم‌های مستهجن، ایجاد شبکه‌های ماهواره‌ای و اینترنتی و پخش و گسترش افکار شهوی، نیز تبلیغات گسترده رسانه‌ای در روزنامه‌ها، هفته نامه‌ها، ماه نامه‌ها و... نمونه‌ای از تهاجم فرهنگی دشمن است.
هدف از تهاجم گسترده فرهنگی قبضه کردن افکار و ایده‌های مردم مخصوصاً جوانان است تا بتوانند بر آنان مسلط شوند.
3 ـ هواهای نفسانی و شهوت رانی و شهوت پرستی؛ زمینه شهوت در وجود هر مرد و زنی هست، که اگر کنترل نشود، کم کم بر انسان مسلط می‌شود. از امیرالمؤمنین علیه السلام آمده:" أشجع الناس من غلب هواه ؛ شجاع‌ترین مردم کسی است که بر هواهای نفسانی‌اش غلبه‌کند."(3)
نیز فرمود: پیش از آن که تمایلات نفسانی به تندروی عادت کنند، با آن ها به ستیز، زیرا اگر تمایلات سرکش در تجاوز و خودسری نیرومند شوند، فرمانروای تو خواهند شد و تو را به هر سو که بخواهند می‌برند، در نتیجه قدرت مقاومت در برابر آن‌ها را از دست خواهی داد."(4)بنا براین هواهای نفسانی باعث رواج در جامعه می گردد و مبارزه با زیاده طلبی نفسانی راه درمان آن است.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پی نوشت ها:
1. جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، ص 315.
2. استاد مطهری، نهضت هاى اسلامى صد سالة اخیر، ص 81..
3- بحارالانوار، ج 67، ص 76.
4- فهرست غرر الحکم، ص 187شمارة 6444.
