دختری هستم که از روستا به شهر برای تحصیل آمدم، پسری بیست ساله برای من مزاحمت ایجاد می‌کند برای این که ایجاد مزاحمت نکند، چه کنم
در نامه به خوبی به موضوع احساسی بودن دختر ها و دغل بازی پسر ها اشاره کرده اید و این واقعیتی است که شاید تنها از بخشی از آن آگاهی داشته باشید ، اما همین که این مسئله را دریافتید ، بسیار اهمیت دارد . چه بسیار دخترانی که فریب حرف های پسر ها را خورده و زود تسلیم آن ها می شوند و به دام می افتند و این موضوع اختصاص به شهری یا روستایی بودن ندارد . شما زود به این امر پی برده اید. متأسفانه برخی از رفتارهای تان ، مثل همان صحبت کردن اشتباه بود . مسئله هوس رانی و لاس زدن که اشاره کردید ، کاملا درست است .
اگر اظهار عشق و علاقه کنند ، چیزیی جز دروغ و فریب برای نزدیک شدن به شما نیست ، اگر در عشق و علاقه صادق بود ، هیچ گاه آن رفتارها را انجام نمی داد و موجب مزاحمت شما نمی شد .
باید هر گونه برخوردی را با او قطع نماید ، حتی عصبانی شدن ، داد زدن و دعوا کردن. آنها با همین برخوردها هم لذت می برند و رفتارهای خود را ادامه می دهند . شما باید اول بتوانید بر خودتان مسلط شوید و ارادة تان را قوی سازید و اعتماد به نفس را بالا ببرید . باید بتوانید بی اعتنا به آنها و رفتارهاشان کار خود را انجام دهید و از کنار آنها بگذرید و اگر دیدید که ادامه دادند ، یا احساس خطر کردید ، تنها یک بار برخورد شدید همراه با تهدید با آنها می کنید.
با حفظ حجاب و عفت نیز به آنها می فهمانید که دختر پاکی هستید و هیچ ناپاکی را به حریم خود راه نمی دهید.
یکى از این مقررات انسان ساز, حفظ حجاب و داشتن عفت براى زن است . اسلام به زن دستور مى دهد که حیا وعفت و حجاب خویش را مراعات کند و براى او پوششى بیش تر از پوشش مرد و رفتارى سنگین تر و با و قارتر ازرفتار مرد توصیه مى کند. امام صادق علیه السلام فرمود: بهترین زنان زنى است که چون از خانه بیرون رود, لباسى از حیا و عفت برتن کند که مانند سپر و زرهى براى شما باشد (1)
یعنى در کوچه و خیابان چنان با وقار و سنگین راه برود که تیر نگاه جوانان هرزه اجازه ورود به شخصیت او را نداشته باشد.
بنابراین در ابتدا شما باید موقع بیرون رفتن از خانه کاملا حجاب خود را رعایت کنى و ابدا اعتنایى به پسر موردنظر و پسران دیگر نکنى و چنان با وقار و سنگین حرکت کنى که جوانان بى بند و بار جرأت نگاه و حرف بد زدن رانکنند و اگر حرفى شنیدى , بابى اعتنایى تنفر خود را برسان و چنانچه باز آن پسر ایجاد مزاحمت کرد,او را تهدید کن . مطمئن باش با این برخورد او دیگر مزاحم تو نخواهد شد. اگر لازم شد پدر و مادرت را در جریان بگذار , چون پدر و مادر خیر خواه فرزندان هستند و به بهترین صورت مشکل تورا حل خواهند کرد. به هیچ وجه نباید خیال کنى اگر پدر و مادرت مطلع شوند, بد خواهد شد. از این فرصت به دست آمده نهایت استفاده را بکن و در این شرائط تنها به تحصیل فکر کن و قدر زحمات پدر و مادر را بدان.
پی نو شت ها:
1ـ جواد مصطفوى ,بهشت خانواده , ص 6.
