با این که همه ما بچه‌های آدم و حوّا هستیم، چرا صحبت کردن بین دختر و پسر را عیب می‌دانند، مگر ما خواهر و برادر نیستیم؟
درست است که ما همه از فرزندان آدم و حوا هستیم و خواهر و برادر محسوب می شویم ، اما این نباید دست آویزی برای گناه و معصیت و انجام ناهنجاری های فردی و اجتماعی شود. باید دانست از دیدگاه اسلام اگر رابطه دختر و پسر به صورت سخن گفتن باشد، اشکال ندارد، مگر آن که از روی لذت و شهوت باشد.
سخن گفتن از روی شهوت و هوس ، مقدمه برای ارتباط های بعدی و روابط نامشروع می گردد.
در دین اسلام و در ادیان آسمانی دیگر ، هر گونه لذت و بهره وری جنسی باید در چاچوب و قاعده خاصی صورت گیرد.
از‌آن جا که به طور طبیعی سخن گفتن دختر و پسر جوان به واسطه قوی بودن غریزه شهوانی، در معرض شهوت و تحریک شهوانی قرار دارد ، باید سعی شود حتی المقدور جز در موارد ضروری از این کار دوری شود.
هر گونه ارتباط و تماس بدنی دختر و پسر از نظر شرعی حرام است.
نگاه مرد به بدن زن (چه با قصد لذت یا بدون آن ) اشکال دارد و حرام است؛ هم چنین نگاه کردن زن به بدن مرد نامحرم، ولی نگاه کردن به صورت و دست‌های زن نامحرم تا مچ، اگر به قصد لذت نباشد و مایه فساد و گناه نگردد، هم چنین نگاه کردن زن به بدن مرد نامحرم(به آن مقداری که معمولاً نمی‌پوشانند) مانند سر و صورت و گردن و مقداری از پا و دست اشکال ندارد.(1)
بنابر این رابطه دختر و پسر به صورت های مختلف اگر مفسدهاى نداشته باشد و ترس وقوع در حرام نباشد و از روى شهوت صورت نگیرد و تماس بدنی نباشد ، اشکالى ندارد، ولى خلوت کردن دختر و پسر نامحرم اعم از فامیل و غیر فامیل در اتاق یا خانه دربسته که محل رفت و آمد دیگران نباشد، حرام است. حتی اگر به عبادت و بحث علمی مشغول باشند یا اصلا سخنی با هم نگویند ، زیرا غریزه جنسى و وسوسه شیطانى ممکن است هر لحظه انسان را از مسیر خارج بکند.
جهت آگاهی و مراقبت بیشتر چند حدیث را بیان می کنیم.
امیرالمؤمنین(ع) فرمود: "الشهوات سموم قاتلات؛(2) شهوتها و خواهشهاى نفسانى زهرهاى کشندهاند" و نیز فرمود: "طهروا انفسکم من دنس الشهوات تدرکوا رفیع الدرجات؛ نفس خود را از پلیدى شهوت رانى پاک سازید تا به درجههاى بلند آخرت دست یابید".(3)
قال رسول اللَّه(ص): "جاهدوا انفسکم على شهواتکم تحلّ قلوبکم الحکمة؛(4) با شهوت تان مبارزه کنید تا حکمت و دانش در دلهاى شما وارد گردد".
پی نوشت ها :
1 – آیت الله ناصر مکارم، مجموعه استفتائات جدید، ص 227 مسئله 805؛ و آیت الله فاضل لنکرانی، جامع المسائل، ص 482، مسئله 1715.
2 -غررالحکم، ج 1، ص 30.
3 - همان، ج 2، ص 472.
4 -مجموعه ورام، ج 2، ص 122.
