چرا یهودیان این همه با اسلام دشمنى دارند در حالى که با سایر ادیان این گونه دشمنى نمى ورزند؟
یهود نه تنها با اسلام سر ستیز دارد بلکه با هر دینى که با آنان همراه و همگام نباشد مخالف است و براى تأمین منافع خود با ادیان دیگر مخالفت مى کنند
یهودیان بر اساس تعالیم دینى خود مدعى برترى نژادى هستند و تصور مى کنند "بنى اسرائیل" ملّت نمونه است. این طرز فکر با این که مخالف با شخصیّت ملت هاى دیگر است سبب بى ارزش دانستن دیگران و در نتیجه در صدد حکمرانى بر دیگران مى شود. نژاد پرستى در ادوار مختلف از ویژگى هاى یهود بود، خداوند به آنان اعلام خطر مى کند که از جهنم و عذاب الهى بترسی
یهودیان نه تنها با پیامبر اسلام به مبارزه برخاستند بلکه با پیامبران قبلى نیز مخالفت مى کردند. آنان خود را فرزندان و از دوستان خدا مى دانند و از مخالفان سر سخت حضرت عیسی(ع) بودند.
یهودیان پیامبر و مسلمانان را بسیار اذیّت کردند. آیاتى وجود دارد که مفاسد یهود را بیان نموده است و در هر کجاى قرآن که بحث از بنى اسرائیل مى شود آنان را مذمّت مى کند.
در سورة مائده مى فرماید: "آنان که از بنى اسرائیل کفر ورزیدند سزاوار لعن پروردگار شدند و این موضوعى بود که بر زبان داوود و عیسى بن مریم جارى شد. این نتیجة نافرمانى آن ها بود در حالى که ایشان مردمى متجاوز بودند" . 1
یهود سعى دارد به وسیلة از بین بردن فضائل اخلاقى و گسترش فساد بین جوامع اسلامى بر ملت هاى مسلمان حاکم شود، حتى هیتلر مى گوید: "وضع یهود این است که مى خواهد با پاشیدن بذر هاى فساد و گسترش فیلم هاى زنندة سینمایى در آلمان، نسل جوان را به ناپاکى و فساد بکشاند تا بتواند کاخ عظیم دولت آلمان را ویران سازد".2
قرآن دربارة یهود فرمود: "یهود در زمین براى فساد و تباهى تلاش مى کند و خدا مردمان مفسد و خرابکار را دوست نمى دارد".3
امروز نیز صهیونیزم در جهان از هیچ گونه فساد و تباهى و زشتى پرهیز ندارد و در هر کجا قدم مى نهد براى تسلط خود آن جا را به انواع زشتى ها آلوده مى سازد و از روزنامه نگارانى که دست نشاندة خودشان هستند حمایت و کمک مى کنند.
یکى دیگر از کارهاى یهود براى تسلط بر جهان، جنگ افروزى و تفرقه اندازى بین ملت ها و مذهب ها است. یهود امروز براى پیشرفت خود بین دولت هاى عرب ایجاد دشمنى و مخالفت کرده تا در سایة جنگ و برادر کشى مشغول شدند و در هر کجا که کشمکش مذهبى احساس کند آن را مبدل به جنگ داغ ساخته و تخم هاى نفاق و دشمنى مى پاشد.
از دیدگاه قرآن بنى اسرائیل و یهود داراى قساوت و سنگ دلى بودند: "پس از این دلهایتان چون سنگ سخت یا سخت تر شد".
امام حسین(ع) خطاب به عبدالله بن عمر فرمود: "سر بریدة یحیى بن زکریا را نزد فاجرى از بنى اسرائیل هدیه بردند و بنى اسرائیل از طلوع فجر تا طلوع آفتاب هفتاد پیامبر را کشتند، سپس در بازار نشستند و به خرید و فروش پرداختند، مثل این که واقعه اى رخ نداده است".4
قرآن دربارة رفتار یهودیانى که با کفّار مکّه هم دست شدند مى فرماید: "آیا به ملّتى نمى نگرى که از کتاب خود بهره مند بودند ولى به جبت و طاغوت (بت و سحر) ایمان آوردند و به آن هایى که کافر بودند گفتند: این ها از مسلمانان هدایت یافته ترند؟".5
در تاریخ اسلام کشمکش هاى مسلحانه بین مسلمانان و یهود فراوان است. جنگ ها و درگیرى هاى خیبر، بنى قینقاع و بنى قریظه از این قبیل است. دشمنى یهود با مسلمانان از دشمنى مسیحیان بیشتر بوده است. در سورة مائده آمده است: "مسلّماً دشمن ترین مردم نسبت به مؤمنان را یهود و مشرکان خواهى یافت".6]
دشمنى یهود مخصوصاً صهیونیزم با مسلمانان ادامه دارد و جنایات آنان بر مسلمانان مخصوصاً فلسطین پوشیده نیست.
مائده (6) آیة 77. 1
عبدالفتاح طباره، چهرة یهود در قرآن، ص 114. 2
مائده (6) آیة64. 3
موسوعه کلمات الامام الحسین، ص 325. 4
نساء(4) آیة 51. 5
مائده (6) آیة82. 6
