چرا مراد از «انفسنا» در آيه مباهله خود پيغمبر نمي تواند باشد؟
درباره مراد از «أنفسنا» در اين آيه بايد بگوييم كه مراد از آن خصوص پيامبر(ص) نمي تواند باشد زيرا در اين آيه آمده كه:
«. . . فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَكُمْ. . . »(1)
«. . . به آنها بگو: «بياييد ما فرزندان خود را دعوت كنيم، شما هم فرزندان خود را، ما زنان خويش را دعوت نماييم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت كنيم، شما هم از نفوس خود را. . . »
چنانكه ملاحظه مي نماييد در اينجا سخن از دعوت نمودن است و نمي شود كسي خودش را دعوت كند و لذا اگر مراد از انفسنا خصوص پيامبر(ص) بود ذكر انفسنا و انفسكم لغو بود مثل اينكه ما با كسي قرار بگذاريم كه روز جمعه به يك تفريح گاه برويم و به وي بگوييم: « جمعه زن و بچه و خودت رو دعوت كن بريم تفريح»
از سوي ديگر بر فرض كه مراد از انفسنا خود پيامبر(ص) باشد ما مي بينيم كه پيامبر(ص) حضرت علي(ع) را هم همراه خود براي مباهله مي آورد و روشن است كه حضرت علي(ع) تحت عنوان ابنائنا و نسائنا نيست و لذا جزء انفسنا مي باشد.
پي نوشت:
1. آل عمران(3) آيه 61.
