بسم الله الرحمن الرحيم
سلام عليكم
1. با توجه به متن زير آيا هر بیماری بهشت رفتنش قطعی است چه خوب باشد چه بد؟
2. آيا اگر بواسطه بيماري بهشتي شود منظور اينست که در نهايت بعد از پاک شدن از گناهان و رذیلت های اخلاقی بهشتي ميشود یا اينکه از زمانی که ملک الموت قبض روح کرد کلا عذاب از وی برداشته ميشود و منظور فیها خالدون نیست؟چرا که اگر بخواهد بعد از پاک شدن از گناهان و رذیلت های اخلاقی بهشتي شود که اکثريت مومنان شايد چنين باشند و شايد تنها مشرکان و کافران فیها خالدون باشند .
ابوبصيركه نابينا بود خدمت امام باقر(ع) رسيد و عرض كرد آيا شما وارث پيامبريد؟ حضرت فرمود بله ...سوال كرد آيا شما مي توانيد مرده را زنده كرده و كوري و پيسي را (مانند حضرت عيسي )شفا بدهيد حضرت فرمودند به اذن خداوند بله مي توانيم
بعد حضرت فرمود: نزديكتر بيا و دستي بر چشمش كشيد بينا شد و بعد فرمود آيا حاضري خداوند بينايي را به تو بدهد. اما فرداي قيامت مانند مردم با تو برخورد كرده و حسابرسي كند ويا اين كه به حالت قبل برگردي اما فرداي قيامت وارد بهشت شوي ابوبصير عرض كرد نابينايي را مي خواهم و حضرت دوباره دست مبارك را بر چشمش كشيد و نابينا شد.
* با آرزوي توفيق الهي * التماس دعا *
با سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
در ابتدا بايد گفت: از متون ديني استفاده مي شود كه تحمل بيماري براي خدا موجب پاك شدن گناه مي شود و ثواب اخروي را به دنبال دارد.
پيامبر اكرم (ص) فرمود: «السقم يمحو الذنوب؛(1) بيماري گناهان را نابود مي كند».
در حديث ديگري از حضرت نقل شده: «لحظه ها و ساعت هايي كه انسان گرفتار هم و غم ها است، ساعات كفاره گناهان است».(2)
از اين گونه روايات در معارف اسلامي فراوان است، چنان كه امام صادق(ع) فرمود: «هنگامي كه بندة خدا گناهش زياد مي شود و اعمالي كه آن را جبران كند نداشته باشد، خداوند او را گرفتار حزن و اندوه مي كند تا كفاره گناهان او باشد».(3)
حضرت در مورد صبر در برابر حوادث تلخ زندگي مي فرمايد :«هر كس از مؤمنان به بلايي گرفتار شود و شكيبايي را از دست ندهد، پاداش هزار شهيد دارد».(4)
البته اين بدان معنا نيست كه انسان خود را در سختي ها و مشكلات قرار دهد يا در راه سلامتي و حفظ حيات خود كوتاهي كند، به اين نيت تا اين كه از گناهان پاك شود.
از ديدگاه معارف اسلامي اولين و مهم ترين نعمتي كه انسان از خداوند دريافت مي كند، نعمت «حيات» است. هرگونه سهل انگاري كه باعث كوتاهي حيات يا اختلال در سلامتي گردد، جرم و گناه به شمار مي آيد و موجب عقوبت الهي است.
بنابراين از آيات و روايات نبايد نتيجه نادرست گرفت و خود را تسليم گرفتاري ها و مصايب و مشكلات نمود و حتي از آن استقبال كرد، چه اين كه هيچ گاه قرآن نمي گويد: در برابرمصائب تسليم باش و در رفع مشكلات تلاش مكن و تن به ستم ها و بيماري بده، بلكه مي گويد: اگر با تمام تلاش و كوششي كه انجام دادي، باز گرفتاري ها بر تو چيره شد، به اعمال گذشته ات بينديش و از گناهانت استغفار كن(5) و درصدد اصلاح نفس خويش و جبران ضعف ها باش.
بيماري ها و سختي ها و مصائبي كه انسان باعث پيدايش آن يا طولاني شدنش نباشد، بلكه براي رفع آن تلاش لازم را انجام داده، كفارة گناهان است و باعث شكوفايي استعدادهاي نهفته درون انسان مي گردد. تحقق اين مطلب به نوع برخورد انسان با سختي ها و مشكلات بستگي دارد. قرآن كريم مي فرمايد: "ما شما را به وسيله شرور يعني بدي ها و بيماري ها و خيرات و نعمت ها امتحان مي كنيم"(6) يعني آن چه را خير يا شر مي ناميد، معلوم نيست صد درصد همان گونه باشد كه مي پنداريد، بلكه بستگي دارد به نحوه استفاده اي كه از آن مي كنيد و يا به برخوردي كه با آن داريد.
وقتي انواع سختي ها را مي بيند، متوجه خدا مي شود
تنها اين گونه افراد هستند كه تحمل سختي ها و مصائب باعث گشوده شدن درهاي رحمت پروردگار به سوي آنان مي شود.(7) قطعاً چنين برخوردي با مصائب و مشكلات، باعث پاك شدن گناهان و كفارة آن به شمار مي آيد. بديهي است اگر انسان در برابر بيماري، طريق كفر و ناسپاسي پيشه گيرد و به قضا و قدر الهي اعتراض كند، اجري نخواهد داشت و موجب كفاره گناهش نخواهد شد.
گفتني است كه متن مطرح شده در پرسش مربوط به يكي از صالحان است لذا نمي توان نتيجه ي كلي ياد شده در پرسش را از آن گرفت وتصور نمود كه كه هر مريض چه خوب باشد چه بد بهشتي است.
پي نوشت ها:
1. مجلسي، بحار، نشر دار الاحيا التراث العربي بيروت، 1403 ق، ج67، ص 244.
2. همان.
3. كليني، كافي، نشر دار الاكتبالاسلاميه تهران 1380ق، ج2، ص 444.
4. همان، ص 92.
5. ناصر مكارم، تفسير نمونه، نشر دار الكتب السلاميه تهران، 1378 ش، ج20، ص 447.
6. انبيا (21) آيه 35.
7. بقره (2) و آيات 158 - 256.
موفق باشید.