یه خواستگاری دارم که کاملا سنتی اشنا شدیم(توسط مادرشون) و همسایه سه تا کوچه بالاترمون هستند . تو تحقیقاتمون فهمیدیم خانواده ای خوب و اروم با اخلاقی هستند که خوب خوده اقاپسر هم همینطوری بودند و نه اهل دوست و رفیق و نه شرور و دعوایی نه چشم ناپاک داره ... کلا خوب بودند . شغلش و تحصیلاتشون متوسطه (به نظر خودم که خوبه چون برام کفایت میکنه )و همینکه ضریب هوشی کمی نداره اینکه تحصیلاتش پایین تر از خودمه مشکلی ندارم
ولی نمیدونم اینو میشه اسمش رو ایراد گذاشت یا نه ؟!ولی خودشون تو جلسه بهم گفتند که چند ساله که دیگه نماز نمیخونه و قبلا میخونده . میگه نمازی که هیچ کمالی نداره هیچ ارزشی هم نداره .توی حرفاش متوجه شدم میگه که ادم باید اخلاق مدار باشه تا اینکه جای مهر نماز روی پیشونی باشه ،ماله مردمو بخوره .اما به خدا و روز قیامت اعتقاد داره
فکر کنید یکی مثل بنده که سال اول طلبگیشه و رو این وظایف دینی ام حساسم .بعد بدترین قسمتش اینجاست چون دیگه واقعا واقعا نمیتونم بیشتر از این منتظر کسی باشم که لااقل با 50درصد معیارام سازگاری داشته باشه و مذهبی هم باشه .چون دورو برم ادم مذهبی نیست .27 سالمه و زندگی نسبتا سختی داشتم و ضمن اینکه شرایطی دارم که عقلم بهم میگه شاید خواستگار بعدیم خوب نباشه و حتی همین خصوصیاتی که در این اقا هست بعدی کمتر داشته باشه یا نداشته باشه .
اصلا یک شرایط خاصی دارم که اگز لازمه توضیح خواهم داد
با این اقا صحبت کردم که ایا میتونم در اینده به نماز دعوتشون کنم از حرف زدنشون مشخص بود که چندان راضی نیستند .زیاد منطقی جوابم رو ندادند و دلایلی که اوردند از نظرم منطقی نبودند .کمی بحث کردم که شما که خدا رو دوست دارید و معتقدید باید به قران عمل بشه پس چرا برای حرف خدا اهمیتی قایل نیستید ؟
جواب دادند من عشقم رو از راه های دیگه اثبات میکنم و خدا هیچ کس رو به خاطر نماز نخوندن جهنم نمیبره و دست اخر گفت میدونم هم که درست فکر میکنم .میترسم نتونم ایشون رو در مورد به اشتباهشون واقف کنم و یا حتی بعدها خودم هم مثل ایشون بشم
ممنونم
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
همان طور كه مي دانيد خداوند رحمان و رحيم مطلق است و دامنه رحمانيت او بي كران است. يعني محال است كه كسي سرسوزني قابليت فيض و رحمت الهي داشته باشد، ولي از لطف و رحمت او بي نصيب بماند. شكي وجود ندارد كه بزرگترين لطف خداوند به بنده اش اين است كه به او اجازه دهد تا از طريق انحصاري نماز (نه هيچ طريق ديگر) با او صحبت كند. در متون روايي ما مرز ايمان و كفر، ترك نماز دانسته شده است و اگر كسي به هر دليلي ضرورت نماز را منكر شود (به حكم منكر ضروري دين) كافر است. پس تا اين جاي كار روشن شد كه حتماً اين آقا پسر حداقل قابليت كسب فيض ويژه خداوند را نداشته، لذا به بهانه هاي صددرصد شيطاني و اهريمني سعي در انكار اين ضروري دين دارد. به نظر شما كسي كه خداوند او را از درگاه لطف و كرم بي پايانش رانده است و او را به چند تا نعمت مادي مثل خوراك و پوشاك دلخوش كرده است، مي تواند شريك يك عمر زندگي شما گردد. از نظر ما روانشناسان اين پسر فارغ از جنبه مذهبي احتمالاً از يك يا چند اختلال رواني نيز در رنج است و احتمالاً اصرار و يكدندگي ايشان در زمينه ترك نماز، ريشه در روحيات وسواس گونه وي دارد. فرد اين چنيني، بعدها مي تواند به استناد هزاران حرف و دليل من در آوردي به رفتارهاي خلاف عقل و عرف و وجدان اقدام نمايد و تا پايان عمر بر روي آن پا فشاري نمايد. پس كسي كه به اصطلاح غير منطقي فكر مي كند و بر منطق نابخردانه اش اصرار مي ورزد، مي تواند اين افكار غيرمنطقي را در ساير زمينه هاي زندگي (غير از مسائل مذهبي ) ساري و جاري سازد و...
ناگفته پيداست ملاكمندي در اين ازدواج به هيچ وجه رعايت نشده است و بدون ملاكمندي موفقيت هر ازدواجي در هاله اي از ابهام قرار دارد. متأسفانه شرايط سخت شما باعث شده است كه به ازدواج به هر قيمتي روي آوريد و اين امر بستري براي ده ها نا كامي بعدي شما فراهم مي آورد. دختري كه سال اول طلبگي اش است به هيچ وجه همتاي يك پسر بي نماز نيست. شايد شما يكي دو سال اول از ازدواج خود راضي باشيد، ولي در ادامه با مشكلاتي روبرو خواهيد شد كه ديگر تاب تحمل آن را نداريد.
در ميان مراجعان ما كم نيستند زناني كه بي نمازي شوهرشان را ناديده گرفته اند و بعداً در زندگي با مشكلات عديده مواجه شده اند كه ريشه همه آن ها در عدم تقيدات مذهبي شوهرشان بوده است.
شايان ذكر است اگر اين پسر نماز نمي خواند، ولي بي نمازي اش را درست نمي دانست و هيچ استدلالي بر درستي رفتارش نمي آورد، ازدواج با چنين پسري زياد دور از تصور نبود. مثلاً پسري كه از روي تنبلي يا به خاطر شرايط خانواده غيرمذهبي اش بي نماز شده است اين احتمال وجود داشت كه بعد از ازدواج نماز خوان گردد، ولي پسري كه تا اين حد محكم و استوار حكم ضروري قرآن را زير سؤال مي برد و براي خدا در حقيقت تعيين تكليف مي كند، قطعا شرايطش بسيار متفاوت است. باز به صرف چند خط نامه شما نمي توان به يك توصيه همه جانبه اقدام كرد و ما هيچ نظر مثبت يا منفي صد درصدي نسبت به اين ازدواج نداريم. البته نظر ما در مجموع منفي است، ولي شما بايد خودتان براي آيندتان تصميم بگيريد و تاوان انتخاب خود را بايد خودتان به تنهايي بپردازيد. از نظر روانشناختي اين پسر را سالم نمي دانيم، ولي در نهايت تصميم با خود شما است.
موفق باشید.
