با سلام
مدت دو هفته با دختر خانومي به واسطه توجه و علاقه ايشان به رعايت واجبات شرعي چون نماز توسط بنده آشنا شدم. و اين آشنايي منجر به تمايل طرفين به گفتگوي تلفني جهت آشنايي بيشتر جهت ازدواج گرديد.
عليرغم اصرار بنده به اطلاع خانواده ها از اين رابطه و مطلع كردن والدينم از اين موضوع و كسب موافقت آنها براي اجراي مراسم خواستگاري، ايشان به دليل شرايط جسماني پدرشان ممانعت به عمل آوردند.
اما با وجود قصد واقعي طرفين آشنايي بيشتر براي شناخت وازدواج بود( اگرچه گاهي نيز در حين مكالمه تلفني ارتباط عاطفي بيشتري برقرار مي گرديد و مسير گفتگوها كمي منحرف مي شد). اما با گذشت دو هفته از اين آشنايي متاسفانه پدر ايشان به رحمت خدا رفتند.
حالا دو مسائله موجب رنجش خاطر من شده است:
اول اينكه درپيشگاه خداوند و وجدان خويش شرمسارم كه اگرچه هدف ما ازدواج بود و من اصرار به برگزاري مراسم خواستگاري داشتم اماايشان مخالف آن بودند و من بدون اذن پدر ايشان با وي فقط ارتباط كلامي تلفني داشتم و مي خواهم راه توبه اين عمل را بدانم و اينكه با درگذشت پدرشان من چگونه جبران كنم و حلاليت بگيرم اگرچه بازهم تاكيد مي كنم هدف و نيت خير بوده و بنده اصرار به برگزاري خواستگاري رسمي داشتم.
دوم اينكه از آنجاييكه ايشان خانوم محترمي هستند، با وجود اين اتفاق و مسير سرنوشت نمي دونم مي شود با ايشان ازدواج كرد يا نه؟ يعني مي توانيم زندگي پاك و بي شبه اي داشته باشيم؟
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
پرسش گر گرامي از اين كه دوست نداريد ارتباط غير شرعي داشته باشيد قابل تحسين هستيد، ولي بايد بدانيد كار شما در برقراري ارتباط تلفني با نامحرم بدون محرميت اشتباه بوده است، حتي اگر شما نيت تان خير باشد باعث نمي شود ارتباط تلفني با نامحرم جايز بشود. اين ارتباط تان گناه بوده و هنگامي كه آن دختر خانم از برقراري ارتباط رسمي و خواستگاري به هر دليلي امتناع كردند، شما بايد ارتباط تان را با ايشان قطع مي كرديد و منتظر مي شديد شرايط براي خواستگاري و اقدام رسمي آماده شود.
به هر حال توبه كنيد و بدانيد خداوند توبه كاران را مي بخشد توبۀ از هر گناهي دو ركن اساسي دارد:
1- پشيماني از گناه.
2- عزم بر ترك آن. امام علي(ع) مي فرمايد: "توبه به دل پشيمان شدن و به زبان آمرزش خواستن و به اندام ترك نمودن است".(1) و خداوند در قرآن براي تمام گنهكاران باب توبه را باز كرده و فرموده است: «قل يا عبادي الذين اسرفوا علي انفسهم لا تقنطوا من رحمه الله ان الله يغفر الذنوب جميعا؛ اي پيامبر به بندگان گناهكار و اسراف كار در گناه بگو كه نبايد از رحمت خداوند مأيوس شويد. آري خداوند تمامي گناهكاران را خواهد بخشيد» (2).
اما در مورد ازدواج با ايشان بايد بگوييم كه ازدواج شما با ايشان هيچ اشكالي ندارد، شما مي توانيد براي خواستگاري اقدام كنيد و بعد از صحبت با ايشان و اطمينان از ايمان و اخلاق شان كه ملاك هاي شرعي براي ازدواج هست، با ايشان ازدواج كنيد و قطعا زندگي خوبي مي توانيد داشته باشيد.
پي نوشت ها:
1. محمد محمدي ريشهري، ميزان الحكمه، دار الحديث، 1416 ه.ق، ج 2، ص 997، ماده "ذنب".
2. زمر(39) آية 53.
موفق و موید باشید
