خاك كربلا

با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات شما و سپاس از ارتباط تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
دوست بزرگوار همانگونه كه خداوند متعال در تربت و خاك كربلا شفاء از هر مرضي را قرار داده است در چيزهاي ديگري نيز اين اثر را ولو به صورت محدودتر قرار داده است و به استفاده از آنها نيز توصيه فراوان نموده است مثلا در خوردن عسل نيز خداوند چنين تاثيري قرار داده است: «يَخْرُجُ مِنْ بُطُونِها شَرابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُهُ فيهِ شِفاءٌ لِلنَّاس»؛«از درون شكم آنها(زنبور عسل)، نوشيدنى با رنگهاى مختلف خارج مى‏شود كه در آن، شفا براى مردم است»(1) و گرفتن روزه نيز براي صحت جسم و شفاء از بيماري هاي مختلف توصيه شده است (2) و دستورات مختلف ديگري در درمان بيماري ها از ناحيه اهل بيت (ع)بيان شده است (3) و همچنين مراجعه به ساير ائمه (ع) در هنگام بيماري در سيره مسلمين و ياران اهل بيت (ع) نيز مشاهده مي شود (4) كه همگي حاكي از اين واقعيت است كه شفاء در ساير داروها و تاثير نهائي كه در درمان بيماريها و مراجعه به پزشك وجود دارد نيز از جانب خداوند متعال مي باشد. لذا استفاده از ساير راه هاي درماني و مراجعه به پزشك متخصص به معناي بي اعتقادي نسبت به تربت امام حسين (ع) نمي باشد و هيچ منافاتي با يك ديگر ندارند.
2. در واقع خداوند اين تاثير گزاري را در اين خاك به جهت مقام والاي سيد الشهداء (ع)و به عوض ايثار و جانفشاني ايشان در راه خدا و براي شناساندن مقام ايشان به شيعيان و همچنين ديگر افراد قرار داده است، در روايت از امام صادق (ع) وارد شده كه فرمودند:
«إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى عَوَّضَ الْحُسَيْنَ(ع) مِنْ قَتْلِهِ أَنْ جَعَلَ الْإِمَامَةَ فِي ذُرِّيَّتِهِ- وَ الشِّفَاءَ فِي تُرْبَتِهِ وَ إِجَابَةَ الدُّعَاءِ عِنْدَ قَبْرِه‏...؛ خداى سبحان در عوض شهادت امام حسين(ع) مقام امامت را نصيب ذريه آن بزرگوار نمود، شفاء امراض را در تربت مقدس آن حضرت و مستجاب شدن دعا را نزد قبر مبارك آن بزرگوار قرار داد...»(5)
لذا حتي در زمان خود اهل بيت هم تربت امام حسين جهت شفاء، زماني استعمال مي گرديد و به افراد توصيه مي شد كه افراد از درمان آن بيماري از طرق عادي نا اميد مي گشتند از حارث بن مغيرة البصرى روايت شده كه گفت بحضرت صادق(ع) عرض كردم:من مردى هستم كه بعلل مزاجى و بيماريهاى بسيار مبتلا هستم و داروئى نبوده كه بآن درمان نكرده باشم. ولى به هيچ يك از آنها سودى نبردم، حضرت فرمود: چرا بخاك قبر حسين بن على(ع) مداوا نكرده‏اى كه در آن شفاء هر درد و ايمنى از هر خوف و ترس است، پس زمانى كه آن تربت شريف را برمي دارى اين كلمات را بگو:
َ «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذِهِ الطِّينَةِ وَ بِحَقِّ الْمَلَكِ الَّذِي أَخَذَهَا وَ بِحَقِّ النَّبِيِّ الَّذِي قَبَضَهَا وَ بِحَقِّ الْوَصِيِّ الَّذِي حَلَّ فِيهَا صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ ِ وَ اجْعَلْ لِي فِيهَا شِفَاءً مِنْ كُلِّ دَاءٍ وَ أَمَاناً مِنْ كُلِّ خَوْف‏».آنگاه تربت را در چيزي بپيچ و سورۀ قدر را برآن بخوان.(6) در عين حال پر واضح است كه برخي از بيماريها صرفا با استعمال دارو مداوا نمي شوند و لازم است كه كارهاي عملي ديگري نيز براي مداوا صورت گيرد، مثلا زماني كه عضوي دچار شكستگي مي شود، ثابت و بي حركت نمودن آن لازم است و يا زماني كه انسان دچار خون ريزي بيروني و يا داخلي مي گردد قبل از هر گونه مداوائي كنترل و قطع خون ريزي لازم است كه در اين صورت مراجعه به پزشك متخصص ولو پزشك حاذق غير مسلمان هم باشد ضروري است.
3. در عين حال درمان با تربت امام حسين يك سنت حسنه و مستحب. مايه بركت مي باشد، مردى به امام رضا(ع) در روز عيد فطر عرض كرد: من امروز با خرما و با خاك قبر (تربت امام حسين(ع)) افطار كردم. آن حضرت فرمود: سنّت و بركت را با هم جمع كرده‏اى.(7) لذا عمل به آن واجب نبوده و نمي توان كسي را براي ترك آن مؤاخذه كرد، خصوصا در حالات بزرگان ديني نمي توان به اين راحتي و با چنين بهانه هائي ترديد ايجاد كرد، زيرا در احوالات برخي از عرفاي بزرگ كي توان چنين فرض كرد، كه به قدري خود را در خدمت به امام حسين وقف مي نمايند كه در برخي موارد براي خود حتي در همين حد شفاء گرفتن از تربت ايشان نيز از امام حسين توقعي ندارند و به نحوي از روي خلوص و از خود گذشتگي چنين رفتاري مي نمايند كه البته به ديگران چنين توصيه اي نمي شود و دستوري كاملا فردي مي باشد.
پي نوشت ها:
1. نحل(16)آيه 69.
2. علامه مجلسي، بحارالانوار،الوفاء بيروت، 1404ق، ج 59، ص 267.
3. رك: امير صادقى، نصير الدين، ‏طب الرضا- طب و بهداشت از امام رضا (ع)‏، انتشارات معراجى‏، تهران‏،1381 ش.‏
4. همان.
5. بحار الانوار، همان، ج 44، ص221.
6. همان، 98، ص 118.
7. علامه طباطبائي، آداب، سنن و روش رفتارى پيامبر گرامى اسلام، انتشارات پيام ،بيتا، ص 154.
موفق و موید باشید