با سلام
سوالی داشتم که امیدوارم پاسخ مبسوط داده شود؛
چند سالی است بحث گشت های ارشاد به میان آمده است. سوالی برای من پیش امده بود که آیا حکومت میتواند زنان را مجبور به الزام حجاب کند؟ از نظر قانون اجتماعی میدانم که می شود این الزام را بوجود اورد ولی ایا میتوان از نظر شرعی و فقهی دلایلی برای الزام حکومتی حجاب به دست اورد؟
1- چرا ما در فقه خود هیچگونه روایتی نداریم که در زمان معصوم برای بی حجابی در سطح اجتماع حد یا تعزیری قائل شده باشد؟
2- اگر مجازات بی حجابی یا بد حجابی به دلیل این است که تاثیر اجتماعی میگذارد و جوانان را به فساد میکشاند، چرا در زمان ائمه حجاب کنیزها و اقلیت های دینی اجبار که نبوده هیچ، حتی در وسائل الشیعه داریم که برای کنیزها حرام هم بوده است؟
3- مگر آیه ی قرآن نمیگوید که ﴿يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلَابِيبِهِنَّ ۚ ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَنْ يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا﴾(سورهٔ احزاب-آیهٔ ۵۹) یعنی فلسفه ی حجاب را دو چیز میداند: 1- يُعْرَفْنَ 2- فَلَا يُؤْذَيْنَ پس چگونه می شود با جبار حکومتی و روش های قهری همه را ملزوم به حجاب کرد. آیا بدین صورت ما فلسفه ی حجاب را که که شناخته شدن زنان مومن از غیر مومن است را از بین نبرده ایم؟
نکات:
1- در فقه ما برای مسائلی که بسیار کم در جامعه پیش می امده هم حد و تعزیر وجود دارد، پس نمیتوان گفت بی خحابی در ان زمان وجود نداشته که اگر وجود نداشت ایه ای نازل نمی شد
2- ما با امر به معروف و نهی از منکر موافقیم ولی میگوییم ایا شرع حکومت را ملزم کرده که همه ی زنان حجاب داشته باشند؟
3- اصل وجوب حجاب برای ما قطعی است، پس لطفا در این مورد تذکر ندهید و سوال من در راستای الزام حجاب در جامعه است وگرنه میدانم که زن مسلمان به عنوان یکی از دستورات شرع باید حجاب خویش را رعایت کند.

با تشکر
التماس دعا

با سلام و سپاس از ارتباط تان با مركز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
موضوع حجاب و پوشش زنان و این که حکومت می تواند رعایت پوشش را الزامی کند ؟ یا جلوی بی حجابی و خودنمایی زنان را با زور و با وضع قانون و قرار دادن مجازات و اجرای مجازات بگیرد؟ بحث دامنه داری است و نمی توان در یک جواب کوتاه به آن پرداخت و در این زمینه اختلاف نظر هم وجود دارد و به همین جهت برای تبیین نظری موضوع ، مقالاتی در این زمینه نوشته شده و هم اندیشی هایی برگزار گردیده و نظرهای مختلف ارائه شده و تا پخته شدن و رسیدن به یک نظر قطعی و اجماعی در این موضوع هنوز راه زیادی مانده است.
از جمله در همین زمینه همایشی به عنوان " حجاب ، اختیارات و مسئولیت های دولت اسلامی" در دهم خرداد سال 1386به همت پژوهشکده فقه و حقوق دفتر تبلیغات اسلامی قم برگزار شد و در این همایش صاحب نظران مختلف آراء خود را مطرح کردند و در معرض نقد قرار دادند و مجموعه مقالات آن هم منتشر شد و مجله پیام زن شماره های 184 و 185 خود را به این موضوع اختصاص داد و در یک ویژه نامه مفصل به بررسی این موضوع پرداخت.
برای اطلاع از نظر های مختلف در این موضوع و ادله هر کدام می توانید به آن ویژه نامه و مجموعه مقالات آن هم اندیشی مراجعه کنید.
با توجه به گستردگی این موضوع و نظر های مختلف نمی توان انتظار داشت در یک جواب کوتاه این مسئله روشن شده و جوانب آن تبیین شود.در عین حال توضیح زیر مناسب است:
پوشش برای زنان یک واجب است که علاوه بر حفظ نگاه و حفظ عفت خود ، زینت های خود را هم جز برای شوهر و محارم آشکار نکنند :
وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِنَّ وَ يَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَ لا يُبْدينَ زينَتَهُنَّ إِلاَّ ما ظَهَرَ مِنْها وَ لْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلى‏ جُيُوبِهِنَّ وَ لا يُبْدينَ زينَتَهُنَّ إِلاَّ لِبُعُولَتِهِنَّ ... وَ لا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ ما يُخْفينَ مِنْ زينَتِهِنَّ (1)
داشتن پوشش و پوشاندن زینت ها هنگام مواجهه با نامحرمان از لحاظ شرع واجب است و فرق نمی کند این مواجهه در منزل ، خیابان ، محل کار یا هر جای دیگر باشد در حالی که بسیاری از این مکان ها ، مکان های اختصاصی افراد است و حکومت حق ورود و دخالت در آنجا را ندارد تا بخواهد حجاب را در آنجا ها اجباری کند.
حکومت اسلامی هم افراد را به داشتن پوشش و رعایت عفت و حفظ چشم از چشم چرانی که از مظاهر دینداری است ، مجبور نمی کند زیرا اصولا دینداری با اجبار سازگاری ندارد و اجبار دینداری نمی آورد بلکه نفاق پرور است بلکه حکومت اسلامی مانع خودآرایی زنان در مجامع عمومی و رفتارهای فتنه انگیز زنان می گردد.
از وظایف حکومت اسلامی دفاع از حقوق افراد و حفظ آزادی های انسانی و ایجاد زمینه های رشد اخلاقی و ایمانی افراد است و اگر فتنه انگیزی و دلبری برای زنان در جامعه آزاد باشد ، آزادی جوانان و مردان به خطر می افتد و موج های فتنه هر آن ممکن است آنان را به گرداب هلاکت بکشاند.
البته مردان هم مانند زنان موظف به حفظ نگاه و حفظ عفت خویش می باشند:
قُلْ لِلْمُؤْمِنينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ يَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ (2)
و اگر مردان به پوشیدن زینت های خود مأمور نشده اند از آن رو است که خودآرایی و دلبری و فتنه انگیزی از رفتارهای مخصوص زنان است و مردان به طور طبیعی نه چنین کارهایی می کنند و نه اگر هم مرتکب شوند ، بازار و خریداری دارد بر عکس زنان که هم به دلبری و خودآرایی و فتنه انگیزی علاقه مند هستند و هم بازار این کار برایشان داغ است و خواهان زیاد می باشد.
بنا بر این با توجه به این که اگر زنان در خودآرایی و حضور برج وار در جامعه و دل بردن از مردان و جوانان آزاد باشند ، امنیت اخلاقی جامعه و مردان و جوانان و خانواده ها به خطر می افتد و آزادی های انسانی خدشه دار می گردد، از این رو حکومت زنان را هنگام خروج از خانه از خودآرایی و دلبری و فتنه انگیزی منع می کند و جلوگیری می نماید.
و مطلب بعد اين كه قياس كنيزاني كه تازه وارد محيط اسلامي مي شدند وبا هيچ يك از دستورات دين اسلام آشنا نبودند با زنان آزاد و تحصيل كرده اي كه امروز در ميان ما زندگي مي كنند صحيح نيست.
پی نوشت ها:
1. نور (24) آیه 31.
2. همان، آیه 30.