با سلام خدمت شما. و تشکر از جوابتان
مدتیست فکرم این شده که جرا باید برای اعراب این همه مایه بگذاریم؟ اعرابی که همین الان ما را قبول ندارند. سریال مختارنامه را با علاقه دنبال میکردم اما الان با خود میگویم چرا باید برای یک اسطوره عرب ما سریال سازی کنیم؟بعدا این سلسله سوالاتم دنباله دار شد: چرا رسول گرامی تسلام و امامان عربند؟ آیا در کیفیت رحمتشان بین من و یک عرب تفاوتی نیست؟ آیا ما یک ایرانی نداریم که به او متوسل شویم؟ بجز سلمان فارسی؟چون رسول الله فرمودند سلمان منا اهل البیت
آیا اصلا میتون به سلمان متوسل شد؟
وقتی میرفتم قم با رادت به حضرت معصومه س متوسل میشدم اما الان میگویم چرا باید به یک بانوی عرب متوسل شد؟ بعدا به خود میگزیم خدا صلاح دیده که این انسانهای بزرگوار عرب باشند . و فرقی بین تو و یک حاجتمند عرب نزد امامان و حضرت معصومه س نیست.
دوست دارم جوابتان طوری باشد که من مثل گذشته به امامان و امامزاذگان ارادت داشته بتشم و بحث عرب و عجم برایم مطرح نباشد. جوابتان خیلی برایم حیاتبست.

با سلام و سپاس از ارتباط¬تان با مركز ملی پاسخگویی به سوالات دینی

متاسفانه به نظر می رسد شما تحت تأثیر سخنان کسانی که گرفتار یک نوع نژاد گرایی و نگاه قومی و قبیله ای هستند قرار گرفته اید و از اصول مبنایی نگاه عقلانی و انسان مدارانه ناخواسته فاصله گرفته اید؛ به نظر می رسد حتی اگر خود شما نگاهی مجدد به این نوع تعابیر که "چرا باید برای اعراب این همه مایه بگذاریم؟" داشته باشید نادرستی مبنای آن را می پذیرید که ریشه در نگاه نژادی خاص دارد که در این تفکر فرد تنها خود و نژاد خود را مستحق مقام انسانیت و مراتب کمال و جایگاه های اجتماعی و یا تکریم و احترام می داند، هرچند می دانیم شما خود گرفتار چنین تفکر نادرستی نیستید.
این که عرب های امروز چه نگاهی به ما دارند هرچه که باشد از دو حال خارج نیست، یا نگاه متعالی و انسانی و حتی از روی تقدیر و تحسین دارند - که اتفاقا بسیاری عرب ها در سراسر دنیا چنین نگاهی به ما ایرانیان دارند - که جا دارد ما هم نگاهی متقابل و انسانی و در خور فرهنگ ایرانی به آن ها داشته باشیم و یا نگاهی نژاد گرایانه و تحقیر آمیز به ما دارند که نفس زشتی همین رفتار می طلبد که ما نگاه درست و انسانی را به آن ها بیاموزیم و این رفتار نادرست را تکرار نکنیم و الا تفاوتی بین ما و آن ها نخواهد بود.
این که چرا پیامبر و امامان عرب هستند به این حقیقت بر می گردد که مجموعه علل و عوامل سنت هدایت عمومی خداوند برای بشریت اقتضا می کرد که آخرین پیامبر در منطقه حجاز که منطقه ای عرب نشین است ظهور پیدا کند. همان گونه که این سنت می طلبید در چند هزار سال قبل پیامبری در منطقه فارس زبان یعنی ایران به نام زرتشت ظهور پیدا کند یا پیامبران گوناگون در مناطق عالم که به زبان های عبری یا سریانی و ... تکلم می کردند ظهور پیدا کنند .
از آنجا که قاعده و مبنای تاثیر نتیجه بخشی بعثت هر پیامبری می طلبید که خداوند برای همان قوم و منطقه فردی از بین خودشان و به زبان خودشان را مبعوث نماید چنان که در قرآن تصریح شده :
« وَ ما أَرْسَلْنا مِنْ رَسُولٍ إِلاَّ بِلِسانِ قَوْمِهِ لِيُبَيِّنَ لَهُم(1) ما هيچ پيامبرى را، جز به زبان قومش، نفرستاديم تا (حقايق را) براى آنها آشكار سازد » لازم بود که پیامبر منطقه عرب نشین نیز عرب باشد و به همین دلیل پیامبر جهانی که در آخرین مرحله ارسال نبوت مبعوث شد منطبق با همان منطقه بعثت عرب زبان بود و امامان بعد از او نیز همچنین بودند.
اما این هیچ ربطی به نگاه عمیق و دقیق انسانی اسلام به ارزش و اعتبار هر انسان بر اساس عملکرد و ایمان و رفتار او ندارد ، چنان که خود بزرگان دین اسلام بارها و بارها به این حقیقت تاکید کرده اند و تصریح نموده اند که در نزد خداوند نژاد و قوم و قبیله و تیره و مانند آن ارزش و اعتبار نیست و مهم ایمان و تقوا و ارزش های والای انسانی در وجود هر انسان است.
چنان که امام سجاد در جواب کسی که به حسب و نسب آن حضرت اشاره کرده بود فرمودند: « این حرف ها را رها کن ... خَلَقَ اللَّهُ الْجَنَّةَ لِمَنْ أَطَاعَهُ وَ أَحْسَنَ وَ لَوْ كَانَ عَبْداً حَبَشِيّاً- وَ خَلَقَ النَّارَ لِمَنْ عَصَاهُ وَ لَوْ كَانَ وَلَداً قُرَشِيّا ؛ خداوند بهشت را آفريده براى بنده مطيع و نيكوكار گر چه غلامى سياه باشد و جهنم را آفريده براى هر كه معصيت كند گرچه از اولاد قريش (اشراف زاده ) باشد » (2)
جالب آن است که از گذشته های دور تا کنون ایرانیان و مردم عجم دارای همین نگاه انسانی و بی تعصب بودند و همواره در جستجوی حقیقت گام برمی داشتند نه تعصبات کور کورانه نژادی که اعراب جاهلی داشتند و به همین جهت در قرآن خطاب به اعراب گفته شده :وَ لَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلىَ‏ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ * فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُواْ بِهِ مُؤْمِنِين (3) هر گاه ما آن را بر بعضى از عجم [غير عرب‏] ها نازل مى‏كرديم * و او آن را بر ايشان مى‏خواند، به آن ايمان نمى‏آورند! »
در توضیح این آیه در روایات آمده که حضرت صادق عليه السلام فرمود: اگر قرآن بر عجم نازل مى‏شد عرب به آن ايمان نمى‏آورد ولى بر عرب نازل شد عجم ايمان آورد اين فضيلتى است براى عجم »؛ پس ارزش و افتخار ما ایرانیان آن است که هم بزرگانی چون سلمان فارسی در صدر اسلام با جستجوی مناطق مختلف عالم و تحقیق و تفحص بسیار در نهایت حقیقت را در اسلام و پیامبر و اهل بیت یافتند و آزادانه به این دین مبین گرویدند و بعد نیز توده مردم ایران آزادانه اسلام را پذیرفته و بر آن گردن نهادند.
بر این اساس محبت و ارادت ما به اهل بیت حتی به بزرگانی چون جناب سلمان فارسی نه از باب عرب یا عجم بودن آن ها که به دلیل ارزش و مقام ذاتی و انسانی و ایمانی آن هاست و به همین جهت بوده که غالب انسان های پاک نهاد و با فضیلت از خاندان پیامبر به سمت ایران هجرت کرده و در بین این مردم فضیلت شناس و حقیقت بین زندگانی کرده و از دنیا رفته اند.
پی نوشت ها :
1. ابراهیم (14) آیه 4.
2. علامه مجلسى، بحار الأنوار، مؤسسة الوفاء بيروت - لبنان، 1404 ه . ق ، ج 46، ص 82.
3. همان، ج 9، ص 228 .