اگر تمام شهیدان کربلا از صبح تا ظهر عاشورا شهید شده اند ، چرا روز تاسوعا برای حضرت عباس عزاداری می کنیم و این روز به نام حضرت عباس است ؟؟؟
آیا حضرت عباس آخرین شهید قبل از امام حسین است ؟ ( اگر بله پس چرا می رود تا آب بیاورد یعنی قبل تر نمی توانست برود ؟)
نامگذاری روز تاسوعا به نام حضرت عباس (ع) منشاء روایی ندارد. این نام گذاری به عرف وسنت مردم بر می گردد ، یعنی اینکه مردم جهت احترام به ابوالفضل )ع)، از روز تاسوعا به عنوان روز حضرت عباس یاد می کنند .در این روز بیشتر ازحضرت تجلیل می شود تا شخصیت وبهترمورد توجه قرار گیرد، البته این احترام به نقش عباس (ع) درکربلا ومقام او برمی گردد. در حادثه كربلا،سمت پرچمدارى سپاهحسين«ع»و سقايى خيمههاى اطفال و اهل بيت امام را داشت و در ركاب برادر،غير ازتهيه آب،نگهبانى خيمهها و امور مربوط به آسايش و امنيتخاندان حسين«ع»نير برعهده او بود و تا زنده بود،دودمان امامت،آسايش و امنيت داشتند.عباس،مظهر ايثار و وفادارى و گذشت بود.وقتىوارد فرات شد،با آنكه تشنه بود، اما بخاطر تشنگى برادرش حسين«ع»آب نخورد شهادت عباس،براى امام حسين بسيار ناگوار و شكننده بود.جمله پر سوز امام،وقتىكه به بالين عباس رسيد،اين بود:«الآن انكسر ظهرى و قلتحيلتى و شمت بى عدوى».(1) نشان از ناراحتی حضرت از شهادت وی دارد
حضرت عباس (ع) مقام بلند دارد.تعابير بلندى كه درزيارتنامه اوست،گوياى همین مطلب می باشد. در زيارت ناحيه مقدسه نيز امام زمان (ع) ازشخصیت ایشان تجلیل نمود (2) امام سجاد(ع) فرمود:" عمويم عباس حقيقتاً ايثار و جانبازي نمود و جانش را فداي برادر نمود تا آنجا كه دستهايش قطع شد." (3) امام صادق(ع) فرمود: شهادت مي دهم كه تو براي خدا و رسولش و برادرت خير خواهي نمودي، پس تو چه نيكو برادر فداكار بودي." (4)
درخصوص شهید قبل از شهادت عباس (ع)، دربرخی مقاتل آ مده است :قبل از شهادت عباس (ع) طفلی از آل امام حسین (ع) به شهادت رسید (5)
در ضمن عباس (ع) چندبار به تهیه آب اقدام نمود.ازجمله طبری نقل می‌کند: چون تشنگی بر امام حسین(ع) و یارانش شدت گرفت، امام حضرت عباس را با بیست نفر پیاده و سی نفر سواره مأمور نمود که آب بیاورد، حضرت بیست مشک را برداشت و به سوی شریعه رهسپار شد. نافع بن هلال نیز همراه حضرت عباس بود. میان آنان و سپاه عمر سعد گفتگوی تندی به عمل آمد، حضرت عباس و نافع به گروه پیاده نظام خود، دستور دادند که مشک‌ها را از آب پر کنند. آنان رفتند و مشک‌ها را از آب پر کردند .
چون دشمن خواست به آنان حمله نماید، حضرت عباس(ع) و یارانش در برابر دشمن ایستادند و به گروه پیاده‌نظام دستور دادند که مشک‌ها را به چشمه ببرید. ما در برابر دشمن می‌ایستیم، میان دو نیرو درگیری به وجود آمد و هلال بن نافع بجلی مجروح شد و یاران امام حسین(ع) مشک‌های پر از آب را به خیمه‌ها رساندند .(6)، بدینسان عظمت ابوالفضل (ع) و فداکاری وی درکربلا باعث شده است تا بیشترمردم برای ایشان عزاداری نمایند و يك روز(تاسوعا) به عنوان يادبود ايشان نام گذاری گردد
پینوشت ها :
1.جواد محدثی فر هنگ عاشورا ، قم، نشر معروف ، 1378،چاپ چهارم، 293
2. جواد محدثی ، همان
3. بحارالانوار، ج44، ص 298،
3 .جواد محدثی، همان
4.مفاتيح الجنان ، زيارتنامه حضرت عباس (ع)
5. شیخ عباس قمی ، منتهی الامال ، قم، انتشارات موسسه هجرت ، 1378، چاپ سیزدهم ، ص 706
6. شیخ عباس قمی ، دمع السجوم، ترجمه نفس المهموم، ذوی القربی، 1378، چاپ اول
، ص 232 ـ 233.
