اعتقادم در مورد خدا و سختيهاي زنان

با سلام و تشکر به خاطر ارتباط تان با اين مرکز
در دنيا رنج‌هایی هست که تا انسان، انسان است و تا جهان بوده و هست، وجود دارند و قابل زوال نیستند. اگر رنج‌های زوال‌ناپذیر وجود داشته باشد، باید اعتراف کرد که زندگی دارای وجه تراژیک مي باشد. وجه تراژیک یک زندگی یعنی وجود رنج‌هایی در حیات که قابل التیام نیستند. به نظر می‌آید که اگر بخواهیم واقع‌بینانه‌داوری کنیم، باید بگوییم که اگر چه می‌توان در جهت کاهش درد در زندگی تلاش کرد، ولی نمی‌توان بدون رنج زیست.
خداوند زندگی انسان را توأم با رنج و مشقت قرار داد تا وی را تربیت کند و استعدادهایش را شکوفا نماید. ناملایمات برای انسان جنبه سازندگی دارند. بسیاری از کمالات و رشدها است که جز در رو به رو شدن با سختی ها و گرفتاری ها ، جز در نتیجه برخوردها، جز در میدان مبارزه و پنجه نرم کردن با حوادث به دست نمی آید.
سختی ها در زندگی بشر تنها گوهر واقعی انسان را آشکار نمی کند، بلکه به گوهر وی تکامل می بخشد. بلاها و سختی ها اثر کیمیایی دارند و سازنده اند. از موجودی ، موجود دیگر ، از ضعیف ، قوی ، از پست، عالی، از خام، پخته به وجود می آورند.
همچنین خداوند به وسیله حوادث، انسان ها را امتحان می کند. قرآن می فرماید: "قطعاً همة شما را با چیزی از ترس و گرسنگی و زیان مالی و جانی، و کمبود میوه ها آزمایش می کنیم و بشارت ده استقامت کنندگان را".(1)
علی (ع) فرمود: "در حوادث روزگار جوهر مردان شناخته می شود".
فرمود: "سازندگی بلا و گرفتاری ها برای مؤمن موثرتر است از اثر باران در زمین "(2)
حضرت صادق (ع) فرمود :"مؤمن به منزله کفه ترازو است. هر اندازه ایمانش زیاد شود، گرفتاریش زیاد می شود ".(3)
برای این که امور جهان بچرخد، خالق جهان باید تدبیر همه چیز را کرده باشد. موجودی که به وجود می آید، باید وجودش تداوم پیدا کند و تداوم آن به تولید نسل است. پس باید دارای نر و ماده باشد و این در همه موجودات جاری است. شاید قرآن که می فرماید :
" ومن کل شیء خلقنا زوجین ؛ از هر چیز جفت آفریدیم"(4)ناظر به این حقیقت باشد. وقتی دو موجود نر و ماده شدند، باید در کنار هم باشند تا کمال یابند و نسل جدید را به وجود آورند.
طبیعی است که جهاز تولید مثل باید قسمتی در وجود نر و قسمتی در وجود ماده باشد. یکی باید دارای رحم باشد. نطفه را در خود بپذیرد و رشد دهد و متولد گرداند و شیر بدهد. دیگری باید از توانمندی لازم برای دفاع از ماده و فرزند بر خوردار بوده، وظیفه تامین نیازهای ماده و فرزندش در دوران بارداری و دوران بعد از تولد تا رسیدن به رشد و استقلال را داشته باشد.
این وضع تقسیم کار است . نمی توان کار یکی را به طور مطلق از دیگری سخت تر شمرد. اگر هر کدام بخواهد درست به وظیفه خود عمل کند، باید به انصاف گفت که وظیفه هر دو سنگین است اما زن (که رنج دوران بارداری و بعد از تولد را باید بکشد) مورد توجه خاص خدا است . به همین جهت حق مادر از حق پدر بیش تر است(5). مادر به خاطر تحمل سختی های دوران بارداری و شیر دادن و بزرگ کردن فرزند پاداش های عظیمی دارد که مرد از آن ها بی بهره است.شاید بزرگ ترین تعبیر آن، روایتی است که بهشت را زیر پای مادران می داند.
پرسشگر محترم،
برای اینکه بدانید خدا عدل را در تقسیم بندی رعایت کرده یا نه، باید به مجموع حقوق، وظایف و پاداش های زن و مرد بنگرید. از تقسیم بندی چاره ای نیست . در غیر این صورت نظام خلقت سامان نمی­گیرد. اگر وسیله حامله شدن در جنس نر هم بود، دیگر دو جنس نبود و یک جنس هم نمی توانست هر دو بار را با هم بردارد. هم حمل و بارداری و شیر دادن و هم دفاع و تامین خوراک و...؛
روایاتی در زیر می آوریم تا عنایت خدا به مادر و بعد پدر روشن شود و بدانید که تحمل رنج ها چه پاداش عظیمی در پی دارد:
امام صادق از یکی از مؤمنان نقل می کند : رغبتی به فرزند دار شدن نداشتم تا اینکه روزی دیدم جوانی در عرفه با گریه برای پدر و مادرش دعا می کند.(6)
مردی از پیامبر پرسید: به چه کسی نیکی کنم؟پیامبر ابتدا سه بار فرمود: به مادرت و بار چهارم فرمود : به پدرت.(7)
حضرت موسی از خدا طلب پند کرد و خدا فرمود: تو را سه بار در مورد خودت و دو بار در مورد مادرت و یک بار در مورد پدرت سفارش می کنم . به این جهت گفته اند دو سوم محبت سهم مادر و یک سوم آن سهم پدر است.(8)
در سوال تان ذكر كرديد كه كه هيچ دردي در دنيا با درد زايمان برابري نمي كند. قبول داريم كه درد زايمان واقعا جانكاه است اما نمي توان چنين قضاوت كرد كه اين درد سخت ترين درد دنياست. به اطراف خود نگاهي بيندازيد. بيماران زيادي اعم از زن و مرد را مي بينيد كه با دردهاي عجيبي مواجه هستند و دست كمي از درد زايمان هم ندارد. به بيماران سرطاني و يا جانبازان شيميايي دقت كنيد. به جرات مي توان گفت كه درد هر شب آن ها بسيار بيش تر از درد زايماني است كه خانم ها در طول عمر خود چند بار آن را تجربه مي كنند. به علاوه درد نعمتي از جانب خداست كه انسان را متوجه مشكلي درون خود مي كند و شخص در صدد رفع آن بر مي آيد. اگر درد وجود نداشت، انسان متوجه بيماري هاي خود نمي شد . زماني به مشكل خود پي مي برد كه ديگر كاملا دير شده بود.
البته در مقابل خداوند در برابر دردها به انسان پاداش در خوري مي دهد. ثواب هایی که به زنان به خاطر تحمل دردهای پریودی و زایمان و... وعده داده شده، واقعا تعجب آور است که نمونه هایی را می آوریم:
رسول خدا (ص): اگر زنی در هنگام زایمان بمیرد، خداوند نامه عملش را نخواهد گشود ( و او را بی حساب به بهشت خواهد برد).(9)
تحمل درد زایمان و بعد از آن، برای زنان از عبادت هفتاد سال که روزها روزه و شب ها به عبادت باشند، بهتر است.(10)
تحمل درد یک روز عادت برای شما از عبادت یک سال به شب زنده داری و روزه داری روزهایش بهتر است.(11)
زن با غسل از عادت، همه گناهانش پوشیده و بخشیده می شود و تا عادت بعدی برای اوگناه نمی نویسند(12)
خدا زماني ظالم است كه درد را قرار دهد اما در مقابل اجر و ثوابي براي آن قرار ندهد. دردهايي از اين دست را براي زنان قرار داده، اما ثواب فوق العاده اي نيز براي آنان در نظر گرفته كه مردان از آن محرومند. در اين جا اگر كسي بخواهد اعتراض كند، مردان هستند، نه زنان.
با توجه به روایات بالا معلوم می شود که لازمه خلقت این است که دردهای مربوط به زایمان و مقدمات و پی آمدهای آن را باید یکی از جنس زن یا مرد به عهده بگیرد . چون اندام مربوط به زایمان در بدن زن است، به طور طبیعی دردها بر او بار می شود. خداوند به خاطر تحمل دردها و این وظیفه، ثواب های عظیم به زن وعده داده است كه ذره اي از آن را براي مرد يا در مورد كار كردن مرد در روايات نديده ايم.
درد لذتي براي زن است كه حاضر است درد زايمان طبيعي را تحمل كند اما به عمل سزارين اقدام ننمايد. در كشورهاي غربي كه به طور طبيعي استقبال از درد بايد توسط خانم ها كم تر باشد، به شدت طرفدار زايمان طبيعي اند، چرا كه محبتي كه بعد از درد ايجاد مي شود، بيش تر از به دنيا آوردن فرزند با سزارين مي باشد. همين طور خدا راه را براي زايمان بدون درد هم باز كرده است. اين طور نيست كه تنها راه زايمان، راه طبيعي آن باشد ،بلكه روش هاي ديگر مثل سزارين يا با استفاده از هيپنوتيزم يا زايمان در آب توسط بشر كشف شده كه ميزان اي درد را تا اندازه بسيار زيادي كاهش مي دهد.
مشكلات و درد شديد زايمان در نسل فعلي به علت عدم فعاليت جسمي و يا حداقل كمبود فعاليت هاي جسمي مفيد توسط خانم ها و نيز استفاده از رژيم غذايي نامطلوب و به كنار گذاشتن غذاهاي طبيعي و مفيد مي باشد. اگر به زندگي مادران خود نگاهي بيندازيم ، خواهيم ديد كه به راحتي فرزندان خود را به دنيا مي آوردند. چند روز بعد هم آن ها را به پشت بسته و به كارهاي روزمره خود مي پرداختند. در همين زمانه هم زنان عشاير به جهت فعاليت هاي مفيد جسمي و استفاده از غذاهاي طبيعي همان رويه را دارند . درد زايمان در آن ها در حداقل مقدار خود قرار دارد.

پی­نوشت­ها:
1 . بقره (2) آیه 155.
2. محمدي ري شهري،‌ میزان الحکمه، دارالحديث، قم،1377ه.ش، واژة بلا، ج2 ،ص567.
3. همان، ص581.
4. ذاریات(51) آیه49.
5. عاملي، وسایل الشیعه، موسسه آل البيت، قم،1409 ه.ق، ج15، ص95.
6. همان، ص207.
7. همان، ص208.
8 . صدوق، من لا یحضره الفقیه، انتشارات جامعه مدرسين، قم، 1413ق، ج1، ص139.
9. محدث نوري، مستدرک الوسائل، موسسه آل البيت، قم، 1408ق، ج2، ص50.
10. همان، ص41.
11. همان.
12. همان.