با عرض سلام ادب و خسته نباشید
راجع به حقوق زبان که روایت نیز شده است بیشترین گناهان توسط زبان صورت می گیرد، اگر از کسی سوالی شود که آیا تا به حال چنین خطایی را کرده ای یا خیر و با توجه به این که آن شخص ممکن است آن گناه را در خلوت که فقط خدا بداند مرتکب شده باشد و با توجه به این که هم اعتراف به گناه و هم دروغ هر دو معصیت محسوب می شوند، در این شرایط چه باید پاسخ داد؟ لطفا راهنمایی بفرمایید
با تشکر
پرسشگر گرامی با سلام سپاس از ارتباط تان با این مرکز
پرسش از گناه دیگران نمودن گناه است و باید از این عمل ناپسند خودداری کرد . اگر فرد نا آگاهی از شما سؤال کند: آیا تا به حال چنین خطائی را کرده ای یا خیر ... ؟ باید به چنین فردی گفت:
اولا : پاسخ به چنین سؤال از نظر شرعی جائز نیست . من چون متعهد به شرع مقدس هستم نمی توانم پاسخ بدهم .
دوم : هر چه سؤال دارید ، می توانید بپرسید اما پاسخ دادن به همه پرسش ها واجب نیست . هر چه صلاح بدانم پاسخ خواهم داد .
سوم : به این گونه افراد نباید جرئت چنین سؤالی را داد . افزون بر همه این ها می توانید در چنین مورد توریه بکنید . یعنی سخن چند پهلو بگوئید. از گفتن کلمات طوری نیت کنید که دروغ نشود . از سخن گفتن چیزی را قصد کنید و شنونده چیزی دیگری بفهمد . اگر سؤال کردند فلان گناه را انجام دادی یا نه؟ در جواب بگویی: انجام ندادم و مقصودت این باشد که یک ساعت پیش انجام ندادی. (1)
لطفا هرگاه سوال شرعی می پرسید ، نام مرجع تقلید خود را ذکر کنید تا بر اساس نظر مرجع شما پاسخ بدهیم .
پی نوشت:
1. سوال تلفنی(02517746666) از دفتر آیت الله خامنه ای.
