پرسش 16 . چرا امام على علیه السلام ترک گناه را آسان‏تر از توبه دانسته‏اند؟

فرمایش امام على علیه السلام در این‏باره از چند طریق قابل توجیه است:
1- از نظر اسلام، گناه بیمارى است. امام على علیه السلام مى‏فرماید: « اَلذُّنُوبُ الَدّأُ وَ الدَّوأُ اَلاْ ِسْتِغْفارُ وَ الشِّفأُ أنْ لا تَعُودَ؛ گناهان درد و داروى آن استغفار است و شفاى این بیمارى آن است که دیگر به گناه بازنگردى» .77 در جاى دیگر درباره شهوات مى‏فرماید: « شهوات دردهاى کشنده‏اى است که بهترین داروى آن خوددارى و صبر است» .78 امروزه ثابت شده که پیشگیرى از بیمارى به مراتب آسان‏تر و کارسازتر از درمان است، از این رو، متخصصان امر بهداشت و درمان، همواره بر پیشگیرى از بیمارى تأکید کرده، هزینه‏هاى زیادى را براى این امر اختصاص داده‏اند. این قاعده در مورد بیمارى روحى نیز صادق است، براین اساس امام على علیه السلام مى‏فرماید: «ترک گناه از توبه آسان‏تر است» .79
2- نکته دیگر آن است که حضرت با این حدیث مى‏خواهد به همه پیام دهد که به بهانه توبه، جسورانه معصیت نکنند، زیرا توبه کردن کار ساده‏اى نیست رهایى از گرداب مهلک گناه و رسیدن به ساحل نجات، بسیار مشکل است، به‏ویژه اگر گناه، براى انسان به صورت یک عادت در آمده‏باشد.
3- توبه، شرایطى دارد که دستیابى بر آن با دشوارى همراه است، به‏خصوص اگر حقى از مردم ضایع شده باشد که از آن به «حق الناس » یاد مى‏شود. توبه در گرو رضایت صاحب حق است. چه بسا این امر در مواردى با مشکل روبه‏رو شود.
4- هر چند توبه، گناه را محو مى‏کند اما به این نکته باید توجه داشت که « شخص تائب حتى پس از توبه، صفاى باطنى روحانى و نور خالص فطرى برایش باقى نمى‏ماند، چنان‏که صفحه کاغذى را اگر سیاه کنند و باز بخواهند جلا و صیقل دهند، به حالت پاکى و درخشندگى اوّلى برنمى‏گردد، یا چینى شکسته را اگر درست کنند، باز حالت اوّل را مشکل است پیدا کند. خیلى فرق است میان دوستى که در تمام مدت عمر با صفا و خلوص با انسان رفتار کند، یا دوستى که خیانت کند و پس از آن عذر تقصیر طلب نماید»80