با سلام
سوال 1 – چندی است در برخی از سایتها و وبلاگ ها عبارت زیر تبلیغ می شود آیا تبلیغ این عبارت درست است و من می توانم این عبارت را تبلیغ کنم و معنی دقیق این دعا چیست؟
{{{{{{ لطفا این حدیث را بطور ثابت در بالای وبلاگتان قرار دهید
حضرت محمد(ص) فرمودند: هر کسی مردم را، از این دعا باخبر کند در گرفتاریش گشایش پیدا میکند

سُبحانَ الله یا فارِجَ الهَمّ وَ یا کاشِفَ الغَمّ فَرِّج هَـمّی وَ یَسّر اَمری وَ ارحِم ضَعفی وَ قِلَـّةَ حیلَتی وَ ارزُقنی حَیثَ لا اَحتَسِب یا رَبَّ العالَمین }}}}}

سوال 2 – بزرگان دین توصیه زیاد می کنند که زیاد استغفار کنید استغفار به چه معنی است آیا تکرار زیاد کلمه توبه در طول روز کافی است و یا استغفار روش خاصی دارد و نیاز به انجام اعمالی یا گفتن ذکرهای خاصی دارد.

ممنون التماس دعا

پرسش گر گرامی در مورد حدیث مذکور باید بگوییم که چنین حدیثی نیافتیم و حدیث هایی که در اینترنت مشاهده می کنید تا در منابع معتبر ندیده اید یا در سایت های معتبر و شناخته شده تایید نشده اند، نپذیرید. متاسفانه کارخانه حدیث سازی در اینترنت به شدت فعال است و در قالب های ظاهر الصلاح اهداف شومی را تعقیب می کنند.
الفاظ دعا هم از دعاهای مختلف گرفته شده و با این عبارت دعا کردن مانعی ندارد. چون مضمون خوبي دارد. اما نسبت دادن آن به پیامبر و از زبان پیامبر ترویج كردن (تا زماني كه يقين به استناد آن نداريم ) دروغ بستن بر پیامبر خداست که بزرگترین گناهان می باشد.
ترجمه عبارت به شرح زیر است:
منزه است خدا؛ ای گشایش دهنده گرفتاری ها، ای برطرف کننده غم ها، در کار مهم من گشایش قرار ده و امر مرا آسان کن و به ضعف و بیچارگی ام رحم کن و [و ارزقنی (من) حیث لا احتسب]مرا از جایی که گمان نمی برم، روزی بده ای پروردگار جهانیان.
درمورد سوال دوم تان بدانید که استغفار نیاز به ذکر خاصی ندارد. بلکه همان ذکر توبه و استغفار کافی است یعنی ذکر استغفرالله و اتوب الیه. و گفتن این ذکر در طول روز خودش اثرات زیادی دارد. ولی در مورد حقیقت استغفار و معانی کامل و بلند آن حدیثی از امیرالمومنین نقل شده: شخصى درحضور حضرت على (ع)گفت: استغفراللّه. حضرت فرمود: مادرت به عزایت بنشیند. آیا مى دانى استغفار چیست؟(چون استغفارش به زبان تنها بود و دلش از حقیقت آن خالى بود) استغفار درجه بلند مقامان و صدرنشینان عالم اعلا است. در معناى استغفار شش چیز لازم است:
1. پشیمانى و حسرت از کردار گذشته.
2. عزم بر ترک آن براى همیشه.
3. ادا کردن حقوق مردم به طورى که هنگام مردن پاک باشد.
4. هر واجبى که ضایع کرده، جبران نمایید.
5. آن چه گوشت بدنش از حرام روئیده، با حزن بر آخرت آبش کند تا پوست به استخوان بچسبد و گوشت نو در بدنش پیدا شود.
6. زحمت عبادت را به بدن خود بچشاند، چنان که خوشى و شیرینى گناه را چشانیده است. هرگاه این شش چیز در تو پیدا شود، آن گاه بگو: استغفراللّه.(1)
علمای اخلاق گفته اند که چهار شرط اول از شرایط قبولی توبه است. دو شرط آخر کمال توبه است، یعنی دست یافتن به بالاترین مقام و مرتبه توبه کنند گان این گونه حاصل می شود.
پی نوشت ها:
1. ابن ابى الحديد معتزلى، شرح نهج البلاغة، انتشارات كتابخانه آيت الله مرعشى قم، چاپ 1404 ه. ق، ج20، ص56.