من مشكل ناتواني در بچه دار شدن دارم

در ابتدا باید به این نكته اشاره كنیم كه آیا منابع معتبر برای اطلاع از این امر چه بوده است و شما چگونه مطلع شده اید؟ بنا بر این تنها منبع معتبر در این زمینه مراجعه به متخصص مربوطه است و هیچ از شواهد كافی نخواهد بود. اقدامات تشخیصی پزشكی كاملاً علمی هستند و بر اساس مستندات تجربی برای هر فردی قابل فهم هستند.

متأسفانه چنین نظری نمی‌تواند مورد تأیید قرار گیرد. هر كسی حق دارد نسبت به سرنوشت خود واقف باشد و بر اساس یك بینش كافی دربارة مسایل تصمیم بگیرد و این اقدام نیز اقدامی فریبكارانه محسوب می‌گردد و از نظر شرعی نیز اشكال دارد.

از طرف دیگر، این موضوع پس از آشكار شدن می‌تواند شما را فردی غیر مطمئن برای ادامه راه در نظر گرفت. فردی كه می‌تواند همسر خود را برای یك بار فریب دهد، باز هم می‌تواند در آینده از این روش اسفاده نماید و همین امر احتمال اعتماد همسر آینده‌اتان را كم می‌كند. علاوه بر آن وجود احساس گناهی كه در شما شكل خواهد گرفت می‌تواند مادام العمر شما را فراگیرد و با مشكلات روحی و روانی روبرو سازد؛ چرا كه حق یك فرد را از صاحب فرزند شدن و مادر شدن سلب نموده اید.

اما همین امر كه شما آنچه می‌دانید را نگویید با این احتمال روبرو خواهید بود كه شاید همسرتان در آینده پس از پی بردن به عقیم بودن شما درخواست جدایی نماید نیز خالی از احتمال نخواهد بود و به عنوان یك نقطه ریسك باید مورد توجه شما قرار گیرد. نمی‌توانیم نادیده بگیریم كه این مسإله ارتباطی به فریبكار بودن همسر نداشته و فرد می‌تواند از حق خود استفاده كند.

اما آنچه شما را به سمت این راهبرد ناسالم سوق داده است، ترس از آن است كه نكند بی همسر بمانید و باید بدانید كه این صحت ندارد و دخترانی هستند كه نازا هستند و یا امكان ندارد كه بتوانند باراداری را متحمل شوند؛ چون با خطر مرگ روبرو خواهند شد. شما می‌توانید در این زمینه با متخصصان گفتگو كنید و سپس با مراجعه به برخی مراكز از انها اطلاعاتی را درباره چنین افرادی را مطالبه نمایید. همچنین با استفاده از آشنایان و افرادی كه با عموم مردم روابط گسترده‌ای دارند، درخواست نمایید تا افرادی را به شما معرفی نمایند.

در نهایت بدانید كه راهبردهای دیگری همچون فرزند پذیری از مراكز و شیرخوارگاه‌ها یكی از جمله اقداماتی است كه این روزها متداول‌تر شده و فرهنگ عمومی آن را اقدامی نیك می‌بیند و شما نیز می‌توانید با كسانی كه به خواستگاری انها می‌روید و آنها هم نمی‌توانند بارادر شوند در میان بگذارید و سرنوشت ازدواج خودتان را با احتمال موفقیت بیشتری مقرون سازید. این قبیل گفتگوها باید همواره شایقانه و با اشتیاق بیان شوند و نه دلسرد كننده و مأیوسانه. در این صورت شما می‌توانید به فرد مقابل امید ببخشید و او را با خودتان همراه سازید. این در حالی است كه لحن مأیوسانه عاملی برای عدم پذیرش خواهد بود؛ چون حتی خود شما را نسبت به آنچه می‌گویید مطمئن و دلگرم نشان نمی‌دهد.