مثلا تسلط و شكنجه هاي فرعونيان نسبت به بني اسرائيل يك فتنه بود كه باعث مي شد سست ايمان ها سقوط كنند و پرادعا هاي بي ثبات رسوا و آشكار شوند و البته اين شكنجه ها و تسلط جبارانه به سقوط فرعونيان از يك طرف و اوج گرفتن مستضعفان صالح و استوار و مقاوم هم از طرف ديگر منجر مي شد. در روايت مورد اشاره آمده:
تمنّوا الفتنة، ففيها هلاك الجبابرة، و طهارة الأرض من الفسقة. (1)
اين روايت را شيخ طوسي از امام صادق (ع) در امالي خود آورده است و متاسفانه صدر و ذيل روايت نيامده تا قرينه اي بر معناي دقيق آن باشد.
احمد آرام اين حديث را اين گونه ترجمه كرده است:
در آرزوي انقلاب باشيد، زيرا در انقلاب است كه جبّاران (سياسي و قارونان اقتصادي) نابود ميشوند، و زمين از لوث وجود فاسقان (رانتخواران و محتكران و محروميت آفرينان و گرانفروشان و ...) پاك ميگردد. (2)
شايد معناي اين حديث همان باشد كه در ضرب المثل فارسي خودمان منعكس شده كه:
خوش بود گر محك تجربه آيد به ميان تا سيه روي شود آن كه در او غش باشد.
و ظاهرا اين فتنه اي كه مورد آرزو است، هميشه اين اثر را دارد يعني باعث رسوايي و نابودي جباران و ستمگران شده و فاسقان را از زمين بر مي اندازد.
روايت زير هم اين معنا را تقريبا تاييد مي كند:
رسول خدا (ص) فرمود:لا تكرهوا الفتنة في آخر الزمان ، فإنها تبير المنافقين (3)
فتنه هاي آخر الزمان را ناپسند مشماريد زيرا باعث نابودي منافقين مي گردد.
پي نوشت ها:
1. طوسي، امالي، قم، دار الثقافه، 1414 ق، ص 700.
2. حكيمي، الحياه، ترجمه احمد آرام ، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامي، ج 6 ، ص 28.
3. ري شهري، ميزان الحكمه، قم، دار الحديث، 1416 ق، ج 3، ص 2366.
