ظاهرا منظور شما عبارت زير از رسول خداست:
طوبي لمن أنفق الفضل من ماله، و أمسك الفضل من قوله، و وسعته السّنّة، و لم تستهوه البدعة(1)
خوشا به حال آنان كه زيادي مال از حوائج خود را انفاق كند و زيادي كلام (سخنان لغو بيهوده كه نه مصداق دعوت به حق و صبر است نه مصداق امر به معروف و نهي از منكر و ...) را باز دارد و سنت همه اعمال رفتار و گفتار او را در بر گيرد و به بدعت تمايل نيابد.
يعني سنت و احاديث رسول خدا در جنب قرآن براي او ملاك عمل و فقه و اعتقادباشد و خود را در جنب آنها محتاج به بدعت و رأي و نظر ديگران نبيند (2)كه رأي و نظر غير مستند به قرآن و سنت، بدعت و غير دين مي باشد كه ضلالت است و خودش و صاحبش و عمل كننده بدان در آتش اند.
در روايت ديگر عبارت آخر اين گونه آمده:
وسعته السنة و لم يعدل عنها إلي بدعة (3)
سنت همه اعمال و رفتار او را در بر بگيرد و از پيروي سنت به پيروي بدعت عدول نكند.
پي نوشت ها:
1. مجلسي، بحار ، تهران، اسلاميه، ج74، ص177.
2. همان، ج66، ص323.
3. فيروز آبادي، فضائل الخمسه، تهران، اسلاميه، 1392ق، ج3، ص226.
