لطفا مطلب زیر را بررسی بفرمائید
کارن آرمسترانگ (Karen Armstrong) در کتاب Islam: A Short History ادعا می کند که الله؛ نام یکی از بت های پیش از اسلام "کعبه به هبل (یکی از بت ها/سمبل ها) اختصاص داده شده بود و شامل 360 بت بود که احتمالا هر کدام یا نماد یک روز از سال بودند، و یا تندیس های خدایان عرب بودند. قبایل شبه جزیره عرب، چه مسیحی و چه چند-خدایی ها، سالیانه یکبار در مکه برای مراسم عبادت (حج) به هم ملحق می شدند."
بعضی از این بت ها اهمیت ویژه ای داشتند که تاریخ نگاران به شرح آنها پرداختند که به ترتیب اهمیت، تعدادی از آنها را نام می بریم.

هبل: سالار (سرور) خدای خدایگان، مهمترین خدا
لات: الهه ماه
عزی: الهه آفرینندگی که بعنوان "قویترین" و یا "با عظمت ترین" نیز شناخته می شده
منات: الهه سرنوشت که قدیمی ترین بت در بین این بت های عرب بوده است. حتی اعراب نام بچه های خود را با نام این بت نام گذاری می کردند. مانند: بنده منات (عبد منات)
نام 4 بت فوق در کتابهای دینی مدارس جمهوری اسلامی آمده است.

بت های درخور توجه دیگری هم وجود داشتند که به شرح آنها پرداخته شده است اما یک بت اهمیت فراوانی دارد که اسلام و تاریخ نویسان مسلمان تلاش بسیاری کردند که هیچ اثری از آن بجا نماند. آن بت الله نام داشت که خدای "سازنده" (آفریننده) و اهدا کننده باران، نزد عرب های پیش از اسلام بود. البته بت الله، تنها نبود، همکار و هم صحبت داشت، پسر ها و دخترهایی داشت. ساکنان مکه بر این باور بودند الله و جن ها رابطه خویشاوندی دارند و بت های لات و عزی و منات، دخترهای الله بودند. اعراب در شرایط نارحتی و درد و رنج به سراغ الله می رفتند. آنها در نام گذاری هم از کلمه الله استفاده می کردند. بطور مثال نام پدر محمد، عبدالله بود. به معنای "بنده الله" و یا "خدمتگذار الله".

در تاریخ اسلام آمده است که محمد بت های کعبه را می شکند اما تمامی مشخصات و ویژگیهای آنها را به الله خود، نسبت می دهد. و البته یک بت دیگر به نام سنگ سیاه (حجر السود) را باقی می گذارد و خود محمد این سنگ را مورد ستایش قرار می دهد و می بوسد! محمد بر این اعتقاد بوده که این سنگ از بهشت آمده است. این سنگ که احتمالا بقایای یک شهاب سنگ است در طول زمان آسیب دیده است و به قطعات کوچک تر شکسته شده است. برای اینکه موضوع برای مسلمانان ایجاد سوال نکند که "ای بابا، این الله هم که نتوانست یک سنگ را درست نگه داری کند!" این قطعات را بوسیله میخ های نقره ای رنگ به یک قاب نقره ای وصل کردند و در کنار هم نگه داشتند. بهر حال اگر همچنان اعتقاد دارید که این سنگ از بهشت (مکان تخیلی) آمده است، با یکسری آزمایش براحتی می توان خلاف این موضوع را ثابت کرد. کافیست که مسلمانان به این آزمایش رضایت دهند.

با سلام و تشکر از ارتباط¬تان با مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی

بيشتر مطالب اين پرسش در پرسش پيشين آمده و نيازي به تكرار نيست.
حجر الاسود سنگي محترم است كه براساس روايات قطعه اي از سنگهاي بهشتي است و در ابتدا سفيد بوده و بر اثر استلام گناه كاران رنگ آن به سياهي تبديل يافت.
ما مسلمانان بر اساس روايات معتقديم كه حجر الاسود را خدا برای حضرت آدم فرستاد که در بنای اولیه خانه خدا قرار داده شد و چون ابراهیم مشغول تجدید بنای کعبه شد، خداوند او را بر مکان حجر الاسود که در کوه ابوقبیس بود ، راهنمائی کرد و ابراهیم ان را در جايی که فعلا نصب است، قرار داد. (1)
حجر الاسود ،جزئى بسيار مقدس از مسجد الحرام است و پيش از اسلام و پس از آن، مورد اعتناى كامل بوده و به لحاظ همين تقدس است كه رسول خدا (ص) آن را نگاه داشت و ديگر سنگ هايى را كه به شكل بت‏ساخته شده بود، از بين برد.
آري اين سنگ همان گونه كه پيش از جاهليت محترم بوده، در دوران جاهليت نيز مورد احترام بوده است. اما نه به عنوان يكي از بتها، بلكه براي ان جايگاه واحترامي خاص قائل بودند همان گونه كه از جريان تجديد بناي كعبه و اختلاف بر سر جابجايي آن توسط قبايل مكه، در دروران جواني پيامبر ،اين مطلب استفاده مي شود.
اما مگر بايد از تمام چيزهايي كه خوشايند مشركان بوده دوري گزيد ولو آثار شرك نباشد.
برخي از موارد را اسلام تاييد نموده و ما هم كه معتقد به مبدا و معاد وآيين اسلام هستيم آن را مي پذريم از آن جمله محترم شمردن حجر الاسود.
پي نوشت ها :
1. حیوة القلوب، ج 1، ص 385، محمد باقر مجلسی، قم، انتشارات سرور ،1375 ه ش ، تحقیق سید علی امامیان.