سلام .تاجایی که بنده اطلاع دارم .تفاوت منی و مذی در شرایط اثبات منی است. اما با این وجود بنده قادر به تشخیص نیستم چرا که مثلا شرط سست شدن بدن را دقیق نفهمیدم آیا سستی بدن در چه حدی باید باشد.سوال دوم اینکه مذی در اثر ملاعبه ترشح می شود آیا بازی با آلت توسط خود فرد که مجرد نیز می باشد مصداق ملاعبه می باشد .با تشکر از جواب گویی شما.

با سلام و سپاس از ارتباطتان با مركز ملي پاسخگويي به سوالات ديني
، حد خاصی برای سستی بدن وجود ندارد و سستی به معنای بی حسی و بی حالی می باشد و با توجه به اینکه در هنگام خارج شدن سایر آب ها، اصلا حالت سستی وجود ندارد، نباید تشخیص این حالت دشوار باشد.
آبی که در اثر تحریک کم شهوت از انسان خارج می شود مذی نام دارد و پاک می باشد و فرقی نمی کند که خارج شدن آن در اثر ملاعبه و بازی با همسر باشد و یا بازی با خود؛ اما توجه داشته باشید که انسان باید از هر گونه کاری که باعث تحریک شهوت ، غیر از طریق همسر می شود خود داری و اجتناب کند(1).
توضیح:
آب هایى که از انسان بالغ خارج مى‏شود، به غیر از بول و منی عبارتند از: مذى، ودى، وذى.
مذی آبی است کمی لزج و چسبنده که نوعاً بعد از تحریک شدن جنسی (مانند دیدن صحنه شهوت‌انگیز، یا فکر کردن درباره آن یا نگاه و صحبت با جنس مخالف و یا بازی با همسر) خارج می‌شود. معمولاً قبل از خروج منی خارج می‌شود و پاک است و غسل و وضو را باطل نمی‌کند.
اما «وذی» آبی است که گاهی بعد از خارج شدن منی، از انسان بیرون می آید. اگر به واسطه برخورد با منی نجس نشده باشد، پاک است و غسل هم ندارد.
«ودی» آبی است که گاهی بعد از بول بیرون می آید و از نظر ظاهر شبیه منی است. اما حکم منی را ندارد. نشانه های خارج شدن منی را هم ندارد. اگر بول به آن نرسیده باشد، پاک است.
البته بول و منی از نجاسات محسوب می شوند.
تا وقتى که انسان یقین پیدا نکرده که آنچه خارج شده منى است، غسل واجب نمى‏شود. خروج منى در مردان سه علامت دارد:
الف) از روى شهوت و ارضای غریزه باشد.
ب) با فشار و جستن بیرون آید.
ج) هنگام بیرون آمدن، بدن سست شود. (2)
بنا بر این هر نوع مایعی که از انسان خارج می شود، نجس نیست و احتیاج به غسل ندارد. اما اگر آن شرایط را دارا بود، منی است. حکم جنابت دارد و باید غسل جنابت کنید.
برای حکم به منی هر سه علامت باید باشد، جستن یعنی اینکه با فشار و پرتاب خارج شود، نه به صورت معمولی، مانند خارج شدن ادرار.
پی نوشت ها :
1. آیت الله خامنه ای، رساله اجوبه استفتائات، س 93.
2. همان، س 177.