با سلام و تشکر از همه ازمرکز بسیار خوبی که راه اندازی کردید
مادری که به خاطر4 فرزندش با 45 سال سن تاکنون با اعتیاد همسرش مدارا کرده اما به دلیل اعتیاد به شیشه و مواد روان گردان حدود 5 سال زندگی را به کام این خانواده تلخ ودشوار ساخته ، حالا به خاطر همراه داشتن مواد هم در زندان به سر میبرد که 1 ماه دیگر آزاد میشود و در این مدت که نبوده معنی زندگی را تازه احساس کرده اند مادر خانواده به خاطر فرزندانش نمیداند که با همسرش چگونه رفتار کند همسری که الان 52 سال دارد حال به این مشکل چه باید کرد؟ قبلا از همکاری شما کمال تشکررا دارم
همسران افراد مبتلا به مشکل اعتیاد، غالبا در مصیبت گریز ناپذیری قرار می گیرند. از یک طرف آنها مراقبان فرد معتاد و بقیه خانواده هستند و از طرف دیگر، غالبا به واسطه همسر معتاد خود، تحقیر و خوار می شوند. برای رهایی اعضای خانواده از این مشکل، لازم است تا فرد مبتلا به اعتیاد تصمیم و اراده قطعی بر ترک مواد گرفته و با مراجعه به روانشناسان مشاور در امر اعتیاد و یا حضور فعال در کمپ های اختصاصی، به درمان خود کمک کند. اما از آنجا که سوال شما مربوط به همسر و خانواده شخص معتاد است لازم است بدانید که وارد کردن اعضای خانواده در درمان فرد مورد نظر، در نتایج درمان تأثیر فراوانی دارد. حمایت خانواده از درمان، فرسایش فرد را پایین می آورد و میزان پیروی از دستورات درمانی را افزایش می دهد. علاوه بر اینکه اعضای خانواده غالبا از نظر جسمانی، جنسی و عاطفی به واسطه زندگی با سوء مصرف کننده مواد آسیب می بینند و نیاز به درمان دارند.
به همین علت، اعضای خانواده به ویژه کودکان، غالبا درماندگی، فقدان عزت نفس، و حرمت نفس پایینی را تجربه می کنند. اعضای خانواده نسبت به مشکلات روانی در معرض خطر هستند و باید برای مشکلات نیازمند به درمان، ارزیابی شوند.
در ادامه توصیه هایی برای اعضای خانواده و دیگر افراد مرتبط با آنها داریم که امیدواریم با بکارگیری آنها، بعد از آزادی فرد مورد نظر، بتوانید زمینه ساز درمان قطعی او شوید.
1.آگاهی خود را در مورد اعتیاد بالا ببرید و وارد عمل شوید: دلیل اینکه باید در مورد بیماری اعتیاد آموزش ببینید واضح است. هر چه باشد، بزرگترین دشمنی که در این زمینه داشته اید، جهل شما بوده است؛ یا اگر نگوییم ناآگاه بوده اید، اطلاعات غلطی در اختیار داشته اید. بنابراین بهتر است نسبت به جمع آوری اطلاعات دقیقی در زمینه این بیماری اقدام کنید.
2.دوری از رفتارهای تحریک کننده) رفتارهایی که فرد معتاد را مستقیما و از طریق رنجاندن و خشمگین کردن او به استفاده از مواد مخدر ترغیب می کند (:
·غر زدن، دور ریختن مواد مخدر و بحث و جدل های بی فایده در مورد اینکه چرا مواد مخدر مصرف می کند؛
·ابتدا حرف معتاد که می گوید ترک می کند را باور می کنید و سپس از عمل نکردن او به حرف ها و قول هایش عصبانی می شوید؛
·تنبیه فرد معتاد به دلیل اعتیادش- ممانعت از رابطه جنسی، قطع پول، ابراز علاقه نکردن به فرد- به جای اینکه اعتیاد او را هدف قرار دهید؛
·تحریک دیگران بر ضد فرد معتاد تا حد منزوی شدن او و ایجاد حالتی از جنگ در خانه؛
·بحث کردن با فرد معتاد، هنگامی که او بر اثر تاثیر مواد مخدر، از حالت طبیعی خارج شده است که موجب جنگ و جدل یا مصرف بیشتر مواد مخدر خواهد شد؛
3.برنامه ریزی جهت امور مالی:
·با به عهده گرفتن یک کار شخصی، زندگی مالی خود را تا حدی از همسرتان جدا کنید تا در آمد و اموال شما محفوظ بمانند
·می توانید رتق و فتق امور مالی را به فردی خارج از خانواده بسپارید؛
·می توانید مسئولیت امور مالی را به طور مساوی تقسیم کنید، بدین ترتیب مقدار معینی کنترل بر روی منابع مالی خانواده خواهید داشت.
·هر برنامه دیگری که می توانید با فرد معتاد بر روی آن توافق بدست آوردید.
4.برای آینده نزدیک، انتظرات معقولی را تعیین کنید: پس از بازگشت او به خانه و مراجعه به متخصصین امر، به طور خلاصه برای خودتان بنویسید که انتظار دارید در سه یا شش ماه آینده چه چیزهایی روی دهد. به عبارت دیگر، اگر همه چیز مطابق با انتظارات شما پیش رود، انتظار دارید در این دوره زمانی چه روی دهد؟ اما چیزی که نمی توانید پیش بینی کنید، سرعت بهبودی است. ما می دانیم زمانی که فرد معتاد، مصرف مواد مخدر را متوقف کند، کنترل عواطفش آسانتر می شود، خلق و خویش کمتر نوسان می کند، قضاوتش بهتر می شود و روابطش بهبود می یابد. اما نمی دانیم که آیا این امور با سرعتی که اطرافیانش انتظار دارند، روی خواهد داد یا نه؟ بنابراین با راهنمایی مشاور خود، انتظارات معقولی را برای درمان ایشان تعیین کنید تا با امید و سرزندگی بیشتری به پیشرفت درمان او کمک کنید.
5.یاد بگیرید احساسات خودتان را کنترل کنید: احساسات بسیار با ارزش هستند. با داشتن عواطف انسانی است که زندگی ارزش زیستن پیدا می کند و اینکه بتوانیم تمام عواطف بشری را تجربه کنیم، بسیار عالی است. با این حال، باید اذعان کرد که احساساتی بودن افسار گسیخته در درمان اعتیاد راه به جایی نمی برد. برای اینکه بتوانیم به زندگی ادامه بدهیم، باید بیاموزیم که از ترس ها و عصبانیت ها فاصله بگیریم تا بتوانیم چرخه واکنش های هیجانی غیر سازنده را بشکنیم و از افراد غیر درگیر، راهنمایی دریافت کنید.
6.یاد بگیرید که به جای دستیابی به حد کمال، به دنبال پیشرفت باشید: انتظار زیاد از فرد در حال بهبودی از یک بیماری شدید و کشنده، ممکن است انگیزه شکست را فراهم آورد. اگر انتظارات بیش از حد بالا باشند، افراد از کل قضیه دست می کشند.
