با سلام و عرض خسته نباشید . با توجه به تاکید اسلام بر عدالت و شیوه امیر المومنین در برخورد یکسان با مسلمین خصوصا در حیطه قضا و اینکه از نظر ایشان هیچ تفاوتی بین نزدیکان / فرمانداران و دوستان ایشان با مردم عادی در زسیدگی به دعاوی و حکم کردن در مورد ایشان قائل نبوده اند این سوال در جامعه مطرح است که علت وجود دادگاه ویژه ای برای روحانیت چیست و چرا دادگاههای ایشان نباید علنی و به اطلاع دیگر مردم برسد ( همانگونه که در مورد دیگر دعاوی انجام میشود ) البته در مورد نظامیان ( آنهم در خصوص جرایم نظامی و نه عمومی و اخلاقی و .... ) این امر قابل توجیه و پذیرش هر انسان منطقی هست و لی در مورد جرایم روحانیت که نه مسئله سری و امنیتی است هنوز علت تشکیل این دادگاهها برای من جای ابهام دارد . از پاسخ شما پیشاپیش تشکر مینمایم

در ابتدا باید گفت: تشکیل دادگاههای ویژه اختصاص به ایران ندارد و ایجاد محاكم اختصاصی از دوره‌های گذشته تا به امروز همواره مورد توجه حكمرانان و قانونگذاران در اكثر كشور هابوده است. در كشورما نیز حكومتها از گذشته تا به امروز ایجاد محاكم اختصاصی گوناگونی را در راستای پیشبرد اهداف خود مورد حمایت قرار داده‌اند. لذا تشکیل دادگاه ویژه پدیده جدید نیست و تشکیل آن به معنای تبعیض وامتیاز برای روحانیت نیست، چون این دادگاه طبق قوانین وآیین نامه فعالیت می کند در این دادگاه قوانین اجرا می شود و در اجرای قوانین بین این دادگاه و دادگاههای دیگر تفاوت نیست. این دادگاه بدان جهت تشکیل گردید -که بعد از انقلاب - هنوز قوانین و مقررات خاص در باره بعضی مسایل مربوط به روحانیت وجود نداشت، مثلا اینکه - یک روحانی درصورت مشکل داشتن - چگونه خلع لباس شود؛ همچنین این دادگاه به منظور جلو گیری از برخورد نا مناسب با روحانیون به وجود آمد، یعنی اینکه برخی به بهانه های مختلف درصدد بودند آبروی روحانیت راببرند، لذا این دادگاه به وجود آمد که از این امر جلو گیری نماید، از سوی دیگر این داد گاه به هدف به وجود آمد که ازبرخورد های نامناسب- با آن عده از روحانیت که هنوز جرم آنان مشخص نشده بود- جلو گیری کند. امام را فلسفه این داد گاه اشاره نمود و فرمود: با آنكه در اسلام براي مجازات مجرمين فرقي بين گروهها نيست و همه در مقابل قانون برابر هستند ، و بايد مجرميني كه با پوشيدن لباس روحانيت خود را در اين صف وارد كرده‏اند به مجازات برسند، لكن، به‏طوري كه اطلاع مي‏دهند ، عده‏اي مخالف اسلام و روحانيت درصدد هستند كه با اسم تصفيه ، روحانيت را بكوبند ، و راه را براي ستمگران باز كنند ... هيچ‏كس و هيچ گروهي حق ندارد متعرض معممين بشود و به روحانيون اهانت كند . در صورت تخلف، دادگاه انقلاب محلْ موظف است او را تعقيب و مجازات كند.(1) همچنین امام در جای دیگر در باره اینکه تشکیل داد گاه ویژه امتیاز برای روحانیت نیست، می گوید: خداي متعال مي‏داند اين را كه قضيه دادگاه ويژه اگر باشد، براي اين نيست كه دفاع باشد؛ براي اين است كه يك دسته اشخاص فاسد مي‏خواهند آبرومند اشخاص را از بين ببرند ندارد(2). از همه مهمتر اینکه برخی از مسایل قضایی مر بوط به روحانیت وجود دارد که علنی شدن آن - مانند اسرار نظامی - به نفع جامعه نیست، از این رو این دادگاه آنها را به صورت علنی مطرح نمی کند.
خلاصه اینکه تشکیل چنین دادگاه مخالف آموزه های دینی نبوده و تبعیض در اجرای قوانین نیست . روحانیت مانند سایر مردم دربرابر قوانین مساوی می باشند ، با این تفاوت که برخی از جرم های مر بوط به آنان ، در دادگاه خاص انجام می گیرد.
پی نوشت ها :
1.صحيفه نور ج ۶، ص ۲۵۳ مورخ : ۵۸/۳/۳ 13 .
2. بيانات امام در جمع دادستانها و حكام شرع ، صحيفه نور ، ج ۹ ، ص ۲۹۰ ، مورخ ۵۸/۷/۲۰ .