ایه برای شروع صحبت کردن

در پاسخ به سوال شما عرض می کنیم کاملا شفاف نیست که مراد شما چیست. ولی بر این اساس که شاید منظور شما این باشد که در سخنرانی ها با چه جمله قرآنی شروع کنیم که موفقیت در بیان و نوشتار داشته باشیم این پاسخ به شما داده می شود و به دو آیه اشاره می کنیم :
1- خواندن آيات 25 تا28 سوره طه :
حضرت موسی تقاضاى شرح صدر (روح وسيع و گشاده) كرد، و همچنين تقاضاى گشوده شدن هر گونه عقده از زبانش، و ماموريت دادن به برادرش هارون براى شركت در اين كار بزرگ، چنان كه در این آیات به صورت مشروحتر آمده است، رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي وَ يَسِّرْ لِي أَمْرِي وَ احْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسانِي يَفْقَهُوا قَوْلِي وَ اجْعَلْ لِي وَزِيراً مِنْ أَهْلِي هارُونَ أَخِي اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي وَ أَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي كَيْ نُسَبِّحَكَ كَثِيراً وَ نَذْكُرَكَ كَثِيراً
:" پروردگارا سينه‏ام را گشاده دار، و كار را بر من آسان كن، گره از زبانم بگشاى تا سخنم را درك كنند، و براى من وزيرى از خاندانم قرار ده، برادرم هارون را، به وسيله او پشتم را محكم كن و در كار من شريكش گردان، تا تو را بسيار تسبيح گوئيم و تو را بسيار ياد كنيم" (البته شما قبل از سخنرانی تا آیه یفقهوا قولی بخوانید )
2- خواندن آیه 30 سوره نمل :
إِنَّهُ مِنْ سُلَيْمانَ وَ إِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم؛اين نامه از سوى سليمان است و محتوايش چنين است: به نام خداوند بخشنده مهربان
آنچه در این آیات در مورد نامه حضرت سليمان(ع) به مردم سبا آمده الگويى است براى طرز نامه‏نگارى كه گاه از مسائل مهم و سرنوشت‏ساز است، که با نام خداوند رحمان و رحيم شروع مى‏شود و با دو جمله حساب شده جان سخن را بيان مى‏كند.
از تواريخ اسلامى و روايات به خوبى بر مى‏آيد كه پيشوايان بزرگ ما هميشه اصرار داشتند نامه‏ها را فشرده و مختصر،خالى از حشو و زوائد و كاملا حساب شده و با نام خداوند رحمان و رحیم بنگارند.(1)
پی نوشت:
1.مکارم شیرازی ناصر،تفسیر نمونه،ناشر دار الكتب الإسلامية،چاپ تهران،سال 1374 ش،نوبت اول،ج‏15،ص 456.