روایات نهى کننده عزادارى در منابع اهل سنت
1. از پیامبر روایت شده است که فرمود: «المیت یعذب فى قبره بما ینیح علیه»؛ (1) مرده در قبر به جهت شیون و گریه - بازماندگان - عذاب مىشود.
در برخى از نقلها نیز چنین آمده است: «ان المیت لیعذب ببکاء أهله علیه»؛ یا «ان المیت لیعذب ببکاء الحى» و یا «من یبکى علیه یعذب». (2)
2. سعید بن مسیب که از بزرگان تابعان است مىگوید: «لما توفى ابوبکر اقامت عائشه علیه النوح فبلغ عمر فنهاها عن النوح على ابى بکر. فأبین أن ینتهین فقال لهشام بن الولید: أخرج الى ابنة أبى قحافه فعلاها بالدرة ضربات فتفرق النوائح حین سمعن ذلک فقال تردن أن یعذب ابوبکر ببکائکن! ان رسول اللّه قال: ان المیت یعذب ببکاء اهله علیه»؛ (3) عایشه هنگام فوت پدرش ابوبکر مجلس عزا و نوحه برپا نموده بود، خبر آن به خلیفه دوم رسید، از آن جلوگیرى کرد اما به وى به سخن خلیفه توجه نکرد. خلیفه به هشام بن ولید دستور داد تا نزد عایشه برود و با شلاق خود او را از نوحه و گریه باز دارد. این خبر به زنان مجلس رسید و آنان پراکنده شدند. خلیفه گفت: مىخواهید با گریه خود ابوبکر را عذاب کنید؟ پیامبر (ص) فرمود: مرده با گریه نزدیکان عذاب مىشود.
3. نصر بن ابى عاصم مىگوید: «ان عمر سمع نواحة بالمدینه لیلاً فأتاه فدخل علیها ففرق النساء فأدرک النائحه فجعل یضربها بالدرة فوقع خمارها فقالوا شعرها یا أمیرالمؤمنین فقال: أجل فلا حرمة لها»؛ (4) شبانگاهى خلیفه دوم از منزلى در مدینه صداى نوحه و گریه خانمى - همراه با آواز - را شنید، وارد خانه شد و خانمها را متفرق ساخته و آن زنى را که مشغول نوحه بود با تازیانه خود مضروب نمود به طورى که روسرى از سر او افتاد. اطرافیان گفتند اى امیر المؤمنین: موهاى زن دیده مىشود و نامحرم مىبیند. پاسخ داد این زن احترام ندارد.
4. عایشه مىگوید: «پس از خبر شهادت جعفر بن ابیطالب و زید بن حارثه و عبداللّه بن رواحه، پیامبر (ص) جلوس داشتندو از چهره مبارکشان حزن و اندوه آشکار بود. من از کنار در نگاه مىکردم؛ فاتاه رجل فقال یا رسول اللّه (ص)! ان نساء جعفر، فذکر من بکائهن. قال: فارجع الیهن فأسکتهن، فان أبین فاحث فى وجوههن التراب». (5) مردى آمد و عرض کرد: اى رسول خدا (ص) زنان جعفر برایش گریه مىکنند. حضرت فرمود: برگرد و آنان را ساکت کن و اگر ساکت نشدند خاک بر صورتشان بریز.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پی نوشت ها:
(1) - صحیح بخارى، کتاب الجنائز، باب یعذّب المیت ببکاء اهله؛ صحیح مسلم، کتاب الجنائز، همان باب .
(2) - همان.امع.
(3) - همان و همچنین صحیح ترمذى، رقم 1002، باب ماجاء فى کراهة البکاء على المیّت و النسائى باب.
(4) - کنز العمال، ج 15، ص 731.النیاحة
(5) - همان، ج 15، ص 732.
