پرسش 41 . محو آثار گناه با توبه چگونه با شهادت اعضا و جوارح انسان در قیامت و تجسم عمل، ممکن است؟

علامه طباطبایى در تفسیر المیزان مى‏گوید: « شهادت اعضا و جوارح انسان در قیامت در صورتى است که اعمال خوب یا بد تا هنگام قیامت باقى باشد اما اگر با توبه و انجام حسنات و شرکت در جهاد، اعمال بد انسان محو شود و یا به جهت غیبت وظلم، اعمال خوب انسان محو شود، چیزى باقى نمى‏ماند که در هنگام قیامت آن را ببیند».166
علاوه بر این دلیل عقلى و روایات معصومان نیز براین امر دلالت دارد. امیرالمؤمنین علیه السلام مى‏فرماید: « هرکس توبه کند، خداوند توبه‏اش را مى‏پذیرد و به اعضا و جوارحش امر مى‏شود که گناهانش را بپوشانند و به مکان‏هایى از زمین که در آن‏ها معصیتى انجام داده‏است، امر مى‏شود که گناهانش را کتمان کند و آن‏چه فرشتگان نوشته‏اند، ازیاد آن‏ها برود».167
نبابراین شهادت اعضا و جوارح انسان و تجسم عمل در وقتى است که گناه وصف گناه بودنش از بین نرفته باشد اما با توبه فرض این است که گناه وصف خود را از دست داده‏است، پس گناهى نیست تا اعضا بخواهند به آن شهادت بدهند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: « التّائِبُ مِنَ الَّذنْبِ کَمَنْ لاذَنْبَ لَهُ؛ توبه کننده از گناه مانند کسى که هیچ گناهى مرتکب نشده است».168