پرسش 39 .چرا توبه انسان در عالم رستاخیر قبول نیست؟

در مورد این که آیا در عالم پس از مرگ هم توبه وجود دارد؟ استاد مطهرى مى‏گوید: اولاً »انسان پس از آن که از این دنیا رفت، نظام زندگى‏اشبه کلى تغییر مى‏کند و عوض مى‏شود. عمل و توبه، پیشروى و پسروى، بالا رفتن و پایین رفتن و تغییر مسیر و جهت دادن، همه مال این دنیا است. از این‏رو امام على علیه السلام مى‏فرماید: « اَلْیَوْمُ عَمَلٌ وَلاحِسابٌ وَ غَداً حِسابٌ وَ لا عَمَلٌ؛ امروز عمل است و حساب نیست و فردا حساب است و عمل نیست.157 ثانیاً: حقیقت توبه، انقلاب درونى است اما اگر کسى در لحظات آخر یا پس از مرگ بخواهد توبه کند، اظهار و پشیمانى در آن شرایط، انقلاب درونى نیست، پس باید گفت توبه نیست، نه این که توبه هست و مقبول نیست» .158 نکته مهم آن است که تا انسان تکلیف دارد، توبه‏اش صحیح است. هرگاه تکلیف از مکلف برداشته شد، توبه صحیح نمى‏باشد. پس از مرگ چه درعالم برزخ و چه عالم آخرت، انسان تکلیفى ندارد. گناهکارى که پس از مرگ از کار خود پشیمان گردد، مانند مجرمى است که وقتى چشمش به چوبه دار افتد و طناب‏دار را بر گلوى خود احساس کند، از کار خود پشیمان شود. این پشیمانى نه فضیلت است و نه افتخار و نه منشأ تکامل است، از این رو چنین توبه‏اى بى‏اثر است.